(ع) با وليد، وفى الحال آن حضرت، وليد را بكشت واول كسى كه خون كافرى بمبارزت ريخته آن حضرت است، وحمزه شيبه را بكشت وميان عبيده وعتبه زخم مختلف شد وآن حضرت با حمزه به مدد عبيده رفتند وعتبه را بكشتند، وارباب تواريخ ذكر كرده اند كه در آن روز هفتاد كس از كافران قريش كشته شدند ثلثى از ايشان آن است كه آن حضرت به مبارزت ايشان را كشته وبا آنچه به شركت كشته نصفى مى شود وبه قوت نصرت الهى وشمشير آن حضرت فتح شد.
الفالق بفتح [بفرق] كبش الكتيبة يوم أحد بسيفه الرصين آن حضرت شكافنده است مر فرق غوچ لشكر را در روز احد به شمشير محكم خود.
واين اشارت است به جنگ آن حضرت در روز احد. روايت كرده اند كه: در غزاى احد چون لشكر كافران متوجه مدينه شدند، روز جمعه كه ديگر روز لشكر به احد رسيدند، آن حضرت خطبه فرمود ودر اثناى خطبه مردم را ترغيب كرد بر جهاد وفرمود: در واقعه ديدم كه غوچ را از لشكر كافران فرق بشكافتندى ودر شمشير من شكستى پيدا شدى وزرهى پوشيده بودم ومحكم بود. اصحاب گفتند:
يا رسول الله چه تعبير فرمودى؟ فرمود: كه غوچ لشكر پهلوان وبزرگى از دشمن باشد كه كشته شود وقصد شكست شمشير، كشته شدن يكى از أهل بيت وزره محكم مدينه باشد كه ايشان بر آن دست نيابند. روز ديگر كه لشكرها برابر يكديگر رسيدند طلحة بن أبي طلحه از بنى عبد الدار كه علم مشركان در دست او بود، او را قوچ لشكر لقب بود، از بسيارى پهلوانى وقوتى كه داشت از لشكر بيرون آمد ومبارز طلب نمود. امير المؤمنين علي (ع) بيرون فرمود وبا او مبارزت فرمود وشمشير فرق او را بشكافت، مسلمانان همه تكبير گفتند وتعبير خواب حضرت پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم ظاهر شد وايشان به هزيمت رفتند ونصرت