راضى باشد بدان تا روز قيامت.
ولادت آن حضرت در أبواء بوده منزلى ميان مكه ومدينه در هفتم صفر سنة ثمان و عشرين ومائه. ووفات آن حضرت در بيست وپنجم رجب وبعضى گويند در پنجم رجب سنه ثلاث وثمانين ومائه. وعمر مبارك آن حضرت پنجاه وپنج سال بوده.
المدفون بمقابر قريش آن حضرت دفن كرده شده است در مقبره هاى قريش، وآن موضعيست در طرف غربى بغداد كه آن را مقابر قريش گويند، وحالى مدفن مطهر ومرقد منور آن حضرت است. روايت كرده اند كه چون آن حضرت وفات فرمود فتنه عظيم در بغداد افتاد وتمامى خلايق بغداد بيرون آمدند ولوح مبارك كه جسد مطهر آن حضرت بر آن نهاده بودند بيرون آوردند وتمامى قضات وعلما وارباب حل وعقد بغداد همراه بودند. چون بر سر جسر رسيدند لوح آن حضرت را آنجا بنهادند وپرده از بدن مبارك آن حضرت برداشتند وشخصى نعره كرد كه: اى اهل بغداد بياييد وببينيد كه اين موسى بن جعفر به مرگ خود وفات كرده وهيچ اثر زخم بر او نيست وتمامى قضات وعلماء وارباب حل وعقد بغداد بيرون آمده بودند بر آن خط نهادند كه موسى ابن جعفر را ديديم وتمامى اعضاى او به سلامت بود وآن ملعونان پنداشتند كه بدين حيلت دفع آن خون عزيز از خود كنند، وندانستند كه لعن دنيا تا قيامت وعذاب جاويد آخرت لازم مصايب ايشان خواهد بود.
اللهم صل وسلم على سيدنا محمد وآل محمد وسيما الإمام العالم موسى الكاظم وسلم تسليما.
ومنهم الفاضل الدكتور دوايت. رونلدسن في " عقيدة الشيعة " تعريب ع. م (ص 160 ط مؤسسة المفيد، بيروت) قال: