صاحب السمع السميع من الله البديع، المقبور مع أبويه وعمه بالبقيع آن حضرت صاحب گوش شنونده است از خداى تعالى كه آفريننده وپيدا كننده مخلوقات، واين اشارت است به گوش شنواى آن حضرت در آنچه از پدران خود شنيده وياد گرفته ونكات ودقايق تفسير كلام الله وحقايق علوم ومعارف كه آن حضرت ياد گرفته واز پدران شنيده وبه امت رسانيده، چنانچه هيچ يك از ائمه، آن مقدار نشر علوم سمعيه نكرده اند كه آن حضرت فرمود. واين ميراث از حضرت جد خود امير المؤمنين عليه السلام يافته، چنانچه روايت كرده اند كه چون اين آيه نازل شد (وتعيها أذن واعية) حضرت پيغمبر صلى الله عليه وآله وسلم به امير المؤمنين علي عليه السلام فرمود: من از خدا درخواست كردم كه گوش ترا از آن گرداند كه هر چه بشنوى ياد گيرى. حضرت امير المؤمنين عليه السلام فرمود كه: من هرگز بعد از آن هيچ فراموشى نكردم.
ووفات حضرت امام جعفر در مدينه وسن مبارك آن حضرت به قول اصح شصت وپنج بود وولادت آن حضرت در مدينه بود، در هفدهم ربيع لاول سنة ثلاث وثمانين از هجرت، ووفات در نصف رجب، وبعض گويند: در نصف شوال سنة ثمان واربعين ومائه از هجرت، وقبر مبارك آن حضرت در قبر عم بزرگوارش امير المؤمنين حسن، وجد وپدرش است وتمامى در يك قبر مدفونند در قبه بقيع، چنانچه به كرات مذكور شد.
اللهم صل على سيدنا محمد وآل سيدنا محمد سيما الامام السادس جعفر الصادق.
ومنها قول ابن العربي وهو العارف الشيخ محيي الدين ابن العربي في " المناقب " المطبوع بآخر " شرح