قرار داده و دختران خود را به پسران آنها داده و خدايان آنها را پرستيدند. " (1) و در فصل ديگر مىگويد: " نخستين كسى كه بر آنها سلطه يافت و آنها را به مدت هشت سال تحت فرمان خود درآورد " كوشان رشتعايم " فرمانرواى آرام در منطقه نهرين بود " (2).
" آن گاه بنى عمون و عمالقه بر آنها هجوم برده و بر شهر اريحا استيلاء يافتند " (3) " سپس يا بين فرمانرواى كنعان به مدت 10 سال در حاصور بر آنان مسلط شد " (4) " بعد از آن بنى عموم و فلسطينيان 18 سال آنان را به بردگى خود درآوردند. " (5) " و پس از آن فلسطينى ها آنها را كيفر نموده و مدت چهل سال بر آنان مسلط گشتند " (6).
فرمانروائى داوران پس از يوشع (عليه السلام) تا زمان صموئيل پيامبر (عليه السلام) ادامه يافت، همان پيامبرى كه خداوند متعال در قرآن وى را چنين ياد نموده است:
" آيا نديدى آن گروه بنى اسرائيل را كه پس از موسى از پيامبر خود درخواست كردند كه فرمانروائى براى ما برانگيز تا (به سركردگى او) در راه خدا جهاد كنيم پيامبرشان گفت: " آيا اگر جهاد بر شما فرض شود نافرمانى مىكنيد؟ گفتند: چگونه مىشود كه ما در راه خدا مبارزه نكنيم در حالى كه ما و فرزندانمان از ديارمان رانده شده‌ايم. اما چون جهاد بر آنان مقرر گرديد بجز اندكى همه روى گرداندند و خداوند از كردار ظالمان آگاه است. " (7) تاريخ نويسان اين دوره را حدود يك قرن يعنى از 1130 ق. م تا دوران طالوت و