العابدين، لعبادته ":
او از بزرگان سادات اهل بيت و از بزرگترين تابعان و از اعلام آنان بود زهرى گفته است من فرد قرشى با فضيلت تر از على بن الحسين (عليه السلام) را نديدم " سعيد بن مسيب " گويد:
شنيده ام كه على بن الحسين در شبانه روز هزار ركعت نماز مى گزارد به خاطر عبادتهاى فراوان او را " زينب عبادت كنندگان " گفتند ".
" بر حضرت امام زين العابدين (عليه السلام) خوف و خشيت الهى به طرز عجيبى چيره شده بود گويند كه: در وقت وضو ساختن رنگ رخسار مباركش متغير گشتى و چون به نماز ايستادى لرزه بر اندام نازنينش افتادى از اين حالاتش سوال كردند، فرمود: نمى دانيد كه در حضور كى مى بايد ايستاد؟ وخدمت كه مى بايد كرد؟ و همچنين گويند كه: چون بادى بر مىانگيخت به تندى، آن حضرت از خوف الهى چون بىهوشان بيفتادى و همچنين گويند كه: نوبتى آتشى در منزل آن حضرت افروخته شد و وى در سجده بود از اطراف و جوانب آواز برآمد، آن حضرت از نياز وتضرع خود بازنگشت تا آن آتش فرو نشست بعد از آن وى را از آن سؤال كردند فرمود: كه فكر آتش ديگر چنان مشغولم ساخته بود كه از سوزش اين آتش خبرم نبود ".
و چون مردمان به خواب رفتندى برخاستى، و به عبادت مشغول گشتى، و با صداى بلند فرياد مى آورد و دعا مى كرد از دعاهاى آن بزرگوار اين دعا بود: " اللهم ان هول المطلع والوقوف بين يديك اقلقنى عن وسادى ومنع رقادى " " خدايا! وحشت روز آينده و وقوف در پيشگاه تو مرا مضطرب، و خواب را از چشمانم ربوده است ". سپس صورت خود را روى خاكها مى گذاشت، خانواده و فرزندانش دور او را مى گرفتند و به حال او مى گريستند و آن حضرت ملتفت آنها نمى شد، سپس عرض مى كرد: " اللهم اني أسالك الروح والراحة حين القاك وأنت عني راض ". خدايا آسايش و آسودگى را مى طلبم آنگاه كه به ملاقات تو مى شتابم و مى خواهم كه تو از من راضى باشى.
صاحب " روضات الجنان " مى افزايد: