مرحوم " شيخ مفيد " مى فرمايد:
" هدف مسلم بن عقبه، كشتن امام سجاد (عليه السلام) بود و چون حجتى بر عليه او پيدا نكرد به دستور يزيد اموال و نواميس مردم مدينه را مباح ساخت به حدى كه دهها فرزند نامشروع در بستر نابكارى به وجود آمد كه پدران خود را نمى شناختند و در ميان آنان، جمعى از خانواده‌هاى صحابه و ياران رسول خدا (صلى الله عليه وآله) نيز بودند ". (1) آرى اين چادر امام (عليه السلام) كه در خارج مدينه افراشته شده بود مأوى و پناهگاه مؤمنانى بود كه از جور و ستم مسلم بن عقبه فرار مى كردند و از وحشى گرى وبربريت او در هراس بودند و از كسانى كه به آن چادر پناه بردند، عائله ى مروان بن حكم و همسر و فرزندان او عائشه دختر عثمان بن عفان وبيش از 400 نفر از اولاد عبدمناف بودند امام (عليه السلام) از آنان پذيرايى مى كرد تا آنگاه كه سپاهيان مسلم پراكنده و متفرق گرديدند و شهر را با ويرانى كامل رها ساختند. (2) امام سجاد (عليه السلام) يقين پيدا نموده بود كه مردم مدينه لحظه‌هاى عذاب وجدان و عذاب روحى را تحمل مى كنند از اينرو وقتى به سراغ امام آمدند كه با او بيعت كنند و به زبان داشتند: دستور بده تا ما دشمن دشمنان تو و تسليم امر تو باشيم امام در پاسخ فرمودند:
" هيهات! درخواست من اينست نه به نفع ما باشيد و نه به ضرر ما گام برداريد " هيهات!
و مسألتى الا تكونوا لنا ولاعلينا " و از آنان پيمان گرفت همواره بى طرفى را رعايت كنند. (3) و شايد حركت توابين با قيادت و رهبرى سليمان بن صرد خزاعى و پى‌گيرى آن توسط مختار بن ابى عبيده ثقفى يكى از بارزترين شواهد تاريخى باشند كه در اثر تمايلات قلبى امام (عليه السلام) صورت پذيرفته باشند هر چند امام (عليه السلام) هيچ نوع تظاهر و نمودى از خود نشان نداده اند جز پاره اى از منقولات و اخبارى كه در قتل حرمله يا ديگر مجرمان