كرده اند كه در وقتى كه آن حضرت وفات فرمود، هنگام غسل آن حضرت، بر اندام مباركش اثر جراحتها وزخمها بود، همچو كسى كه بارهاى سنگين بسيار بر دوش كشيده باشد ودر اندام او جراحت پيدا شده باشد. مردمان از آن حال تعجب كردند كه آن حضرت هرگز بارى بر پشت نمى كشيده وسر آن اصلا بر كس ظاهر نشد، بعد از چند روز كه از وفات آن حضرت بگذشت بسيار اهل خانه هاى مدينه از يتيمان وزنان بى شوهر بى قوت بماندند وايشان گفتند: قوت ما از آن بود كه در شبها كسى مى آمد وخروارهاى طعام بر پشت گرفته در خانه ما مى انداخت وما اصلا نمى دانستيم كه آن كيست؟ اكنون كه او وفات فرمود، آن طعام از ما منقطع شد. بعد از آن بر مردم ظاهر شد كه آن زخمها كه بر اعضاى آن حضرت بوده اثر آن بارها بوده كه در شب پوشيده به خانه هاى يتيمان وفقيران وجماعتى كه ايشان را روى طلب نبوده مى رسانيده واز مردمان پوشيده مى داشته تا بعد از وفات آن حضرت ظاهر شده.
وآن حضرت دفع كننده وراننده است نزد كارها كه مردمان را در غم اندازد، واين اشارت است بدانچه روايت كرده اند كه هر كس را در مدينه كه مشكلى روى مى نموده آن حضرت در آن مساعدت مى نموده ودفع آن زحمت وبلا از آن كس مى كرده.
الواقف في مواقف العبادة بالليال المدلهمة عبادت الهى است در شبهاى بسيار تاريك، واين اشارت است به بسيارى عبادت آن حضرت، چنانچه روايت كرده اند كه آن حضرت عابدترين اهل زمان خود بود ودر شبانه روزى هزار ركعت نماز مى گذارد. بعد از آن، صحيفه كه در آنجا حكايت عبادت حضرت امير المؤمنين (ع) ثبت كرده بودن، مى طلبيدند ودر آن نظر مى كردند وآن صحيفه را مى انداخت، همچو كسى كه ملول باشد از تقصير خود ومى فرمود كه:.. كعبادة على. يعنى من از كجا بياورم عبادتى همچو عبادت على