آگاه باشيد، پايان بخش اولياى خدا حاضر است و چشم امام عالميان ناپيدا است او سيد بزرگوار مهدى موعود و از آل احمد مىباشد. او شمشير برنده هندى است آنگاه كه هلاك مىسازد او آفتاب درخشانى است كه هر هم و غم را از بين مىبرد....
2. قصيدهء غراء از فاضل بخشايشى مرحوم حاج شيخ محمد فاضل بخشايشى (متوفى 1341 ه‍. ق) [يكى از اقوام سببى] قصيدهء عربى غراء و عاشقانه‌اى در حق حجت حق، و غايب منتظر در 72 بيت به صورت تيمن و تبرك با الهام از تعداد مشهور ياران حسينى (عليه السلام) سروده اند كه فرزند برومندش حجة الأسلام والمسلمين شادروان حاج شيخ حسين فاضل بخشايشى (متوفى 1420 ه‍. ق) آن را شرح و توضيح داده‌اند، و به نام " الدرر المناضد في شرح القصائد " ناميده اند. (1) اكنون كه قسمتى از اشعار عارفانه وعاشقانه از سوى علاقه مندان و دلسوختگان آن بزرگوار در اين بخش آورده مىشود در يغم آمد كه آن اشعار را كه از عمق دل يك انسان شيدايى درآمده است متنا وترجمتا نياورده باشم تا هم يادى از آن شادروان و هم ابراز احساسات و علاقه‌اى از يك عالم دور افتاده از حوزه‌ها، نشان داده شود و مشخص گردد عاشقان آن بزرگوار در اطراف و اكناف، در شهرها و آباديها در صحراها و درياها و در جاى جاى ميهن الهى، حضور فعال دارند و منتظر ديدار و مشتاق جانفشانى در موكب همايونى آن بزرگوار!
او يكى از علماى وارسته و بى‌آلايش در گوشه اى از كشور پهناور ايران در محلى به نام " بخشايش " از توابع آذربايجان شرقى در 70 كيلومترى شمال تبريز مىزيست و عمرى را با پاكى و صداقت و صفا و اظهار ادب، به اهل بيت (عليه السلام) و آثار و مأثر آنان سپرى نمود او مىسرايد: