1. محيى الدين عربى (560 - 638 ه‍) مؤلف " الفتوحات المكية " دربارهء " مهدى موعود " (عليه السلام) مىنويسد: " خداوند را خليفه اى است كه روزى ظاهر مى شود و ظهورش زمانى اتفاق مى افتد كه دنيا پر از جور و ستم باشد او دنيا را پر از عدل و قسط مى فرمايد و اگر از عمر دنيا يك روز هم بيشتر نماند، خداوند آن روز را طولانى مى گرداند تا اين خليفه از عترت رسول خدا (صلى الله عليه وآله) و از اولاد فاطمه زهرا (عليها السلام) كه نامش با نام رسول خدا يكى باشد، حكومت روى زمين را به دست گيرد ". (1) 2. سبط ابن جوزى (م 654 ه‍) صاحب كتاب " تذكرة الخواص " مىنويسد: " او محمد فرزند حسن بن على بن موسى الرضا... است كنيه‌اش ابو عبد الله وابوالقاسم و القابش: خلف، حجت، صاحب الزمان، قائم، منتظر وتالى است، او آخر ائمهء دوازده گانه است عبد العزيز محمود بن بزاز از ابن عمر روايت كرد كه مى گفت: رسول خدا (صلى الله عليه وآله) فرمود:
در آخر الزمان مردى از فرزندان من قيام مى كند كه نام و كنيه‌اش هم نام و كنيهء من است زمين را از عدل پر مى كند چنان كه پر از ظلم و ستم شود. و او همان مهدى است. و اين حديث مشهورى است كه آن را ابو داود و زهرى به همين معنى از على (عليه السلام) نقل كرده اند و در روايت آنان اين جمله هم وجود دارد كه اگر از عمر دنيا جز يك روز بيشتر هم نمانده باشد، خداوند مردى از اهل بيت را برانگيزد تا زمين را از عدالت پر كند، و اين مضمون در روايات متعددى ذكر شده است ". (2) 3. على بن محمد المالكى (ابن الصباغ) (855 ه‍) صاحب كتاب " الفصول المهمة في معرفة أحوال الأئمة " مى گويد:
" امام پس از ابومحمد حسن بن على، فرزند آن جناب بود كه همنام رسول خدا (صلى الله عليه وآله) است و پدرش جز او فرزندى نه آشكار و نه در نهان از خود به جاى نگذاشت و امام عسكرى (عليه السلام) در حالى كه آن حضرت در پردهء غيبت بود، پس از خويش در مدينه جانشين