عسكرى (عليه السلام) مى رسيد سوالاتى از امام زمان (عج) هم مى شد و با همان خط بيرون مى آيد كه در زمان پدرش در مى آمد شيعه همه به عدالت عثمان بن سعيد و فرزندش محمد معتقد بودند.
2. محمد بن عثمان بن سعيد عمرى:
پس از وفات عثمان بن سعيد، پسرش ثقه جليل القدر وعاليشأن به جاى پدر نشست و توقيعات امام زمان (عليه السلام) در ارتباط، نيابت و تسليت پدرش به او وارد شد شيخ الطائفه اين توقيع را چنين آورده است:
" انا الله وانا اليه راجعون، به امر خدا تسليم، و به قضاى او راضى هستيم، پدرت خوشبخت زندگى كرد و خوشبخت از دنيا رفت، خدا به او رحمت كند و به اولياء و پيشوايانش ملحق سازد او در كار امامانش تلاشگر و در كارى كه به خدا و امامان مقرب ارتباط داشت كوشا و ساعى بود، خداوند چهرهء او را طراوت بخشد و لغزشش را مورد عفو قرار دهد، ثواب تو را جزيل، و تسليت تو را نيكو گرداند، شما به مصيبت گرفتار شديد و ما هم به مصيبت گرفتار گشتيم، فراق پدرت، تو و ما را به وحشت افكند خدا او را در جايگاهش شاد گرداند از سعادت او بود كه خداى تعالى پسرى همچو شما به او روزى فرمود كه جانشين و قائم مقام او بوده باشيد خداوند به او رحمت بفرستد... ". (1) و در سال 280 هجرى، توقيعى نيز از ساحت امام زمان (صلوات الله عليه) به محمد بن ابراهيم بن مهزيار اهوازى رسيد كه در آن در مورد محمد بن عثمان آمده بود:
" زندگى پدرش پيوسته مورد وثوق و اطمينان ما بود او در پيشگاه ما در جاى پدرش قرار دارد، او با دستور ما فرمان مى دهد و به فرمان ما عمل مى كند و او را دوست بدارد و گفتهء او عمل كن و مقام او را در نزد ما بدان ". (2)