بخش اول / انتظار يك اميد جهانى...
شعبان ماه امن و امان شعبان ماه ولادتها، بشارتها، ماه اميدها و انتظارات، هميشه همراه خوشيها، اميدها، انتظارات، پيروزيها، شوقها و التهابها بوده و خواهد بود.
شعبان ماهى است كه روز سوم آن ولادت نغمه‌ساز حسينى (عليه السلام) را به طلوع نير تابان مولود مسعود شمس حق و حقيقت پيوند مى دهد و اشتياق مستضعفين جهان را در تمام اقطار گيتى، به اوج عالى خود مى رساند.
روز چهارم آن، ولادت با سعادت سرور عارفان و امير سجده كنندگان امام على بن الحسين (عليه السلام) و روز پنجم آن ولادت سردار نامدار كربلا، حضرت ابى الفضل العباس (عليه السلام) قمر منير ماه بنى هاشم مى باشد.
پانزدهم شعبان نويد بخش ولادت مصلح موعود بشريت، و گسترش دهندهء عدل جهانى، و توسعه بخش حكومت توحيد و يكتاپرستى اسلام، و مجرى عدالت بين المللى، و تثبيت كنندهء حقوق انسانها و مژده بخش حكومت مستضعفان بر مستكبران، و پيروزى محرومان بر مستكبران و مترفان آفاق، مى باشد.
پيروزى حق بر باطل بر خلاف انديشه هاى يأس آور و نوميدى بخش و بر خلاف نظر " مالتوس " گرايان و پيروان مكتب الحاد و ماده گرائى، انديشهء پيروزى نهائى نيروى حق بر باطل، گسترش صلح و عدالت فراگير، و برچيده شدن ستيز و ظلم و فجور، استقرار كامل و همه جانبهء ارزشهاى والاى انسانى، تشكيل مدينهء فاضله و جامعه ايده آل معنوى، انديشه اى است كه كم و بيش همهء فرق و مذاهب اسلامى با اندك تفاوتها و اختلافات جزئى بدان مؤمن و عقيده‌مند هستند.