اين افتخار را به دست آوردند كه هميشه مشمول لعن و نفرت معصومين اطهار (عليه السلام) گردند جائى كه مى فرمايند: خداوند متعال كسانى را با آبرو حيثيت واعتبار ما روزى مىخورند مورد لعن و نفرت قرار دهد.
گروههاى گمراه علاوه بر افراد و اشخاص گاهى گروههائى ادعاى مهدويت افرادى را نموده اند كه مهدى واقعى نبوده است:
1. كيسانيه: كه محمد حنيفه را مهدى دانسته‌اند و معتقد بودند كه در كوه " رضوى " غايب مىباشد و گذشت.
2. جاروذيه: محمد بن عبد الله بن حسن را مهدى غائب دانسته اند و در انتظارش به سر برده اند.
3. نادوسيه: گروه ديگرى كه حضرت صادق (عليه السلام) را هنوز زنده و مهدى دانسته اند.
4. واقفيه: موسى بن جعفر (عليه السلام) امام زنده و غايب مى دانند كه بعدها ظاهر خواهد شد و دنيا را پر از عدل و داد خواهد نمود.
5. اسماعيليه: به مهدويت اسماعيل فرزند امام صادق (عليه السلام) معتقدند و مى گفتند او نمرده است بلكه از باب تقيه مرگ به او نسبت داده اند.
6. باقريه: حضرت امام محمدباقر را مهدى موعود دانسته اند كه ظهور خواهد نمود.
7. محمديه: محمد بن على فرزند حضرت امام على النقى را مهدى مىدانستند همان فردى كه به نام سيد محمد آرامگاه در عراق است.
8. جواديه: معتقدند كه حجة بن الحسن فرزندى داشته و او مهدى است.
9. گروهى از اسماعيليه بر اين باور بودند كه محمد بن عبد الله مطربى ملقب به مهدى كه در مغرب به سلطنت رسيد همان مهدى موعود است كه در سال 300 از مغرب نمايان گرديد.
10. مهدى مصر كه در سال 1213 ادعاى مهدويت كرد و گروهى را دور خود گرد آورد و سرانجام با هجوم لشكر ناپلئون بناپارت شكست خورد و متوارى گشت.