خدا خودش به داد تو برسد. يعنى تو را به خدا مى سپارم. چون رسول خدا (صلى الله عليه وآله) از دنيا رفت، على (عليه السلام) فرمود: اين يكى از آن دو ركن بود كه رسول خدا (صلى الله عليه وآله) خبر داد و چون فاطمه از دنيا رفت، فرمود اين ركن دوم بود كه فرو ريخت ". (1) 5. أنس بن مالك گفت: " بسيار مى شد رسول خدا (صلى الله عليه وآله) مى شدم را ملاقات مى كردم و مى ديدم " حسن و حسين " (عليها السلام) بر روى سينهء ايشان نشسته اند و آن حضرت مى فرمايد:
اينها دو ريحانهء من از اين امتند ". (2) 6. انس بن مالك مى گويد: " از رسول خدا (صلى الله عليه وآله) سؤال شد محبوبترين اهل بيت تو كيست؟ فرمود: حسن و حسين (عليها السلام) ". هر كس " حسن و حسين " (عليها السلام) را دوست بدارد، مرا دوست داشته است و هر كس آنها را دشمن بدارد، مرا دشمن داشته است ". (3) 7. اسامة بن زيد گويد: " پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) درباره ء " حسن و حسين " (عليها السلام) فرمود: اين دو تا پسران من و پسران دخترم هستند، خدايا من اين دو تا را دوست مى دارم تو هم دوست بدار آنها را و كسانى را كه آنها را دوست مى دارند ". (4) 8. سلمان فارسى گفت: " رسول خدا (صلى الله عليه وآله) درباره ء " حسن و حسين " (عليها السلام) مى فرمود: هر كس اين دو تا را دوست بدارد، من هم او را دوست مى دارم و هر كس را من دوست داشته باشم، خداوند نيز او را دوست مى دارد، و هر كسى را كه خدا دوست بدارد، داخل بهشت مى كند. و هر كس اين دو تا را دشمن بدارد، من او را دشمن مى دارم و هر كسى را كه من دشمن داشته باشم، خدا هم او را دشمن مى دارد و كسى را كه خدا دشمن بدارد، او را داخل جهنم مى كند و براى او عذاب آماده است ". (5) 9. حاكم به سند خود از سلمان روايت كرده است كه گفت: " از رسول خدا (صلى الله عليه وآله) شنيدم كه مى فرمايد: " حسن و حسين " (عليها السلام) دو پسر منند هر كس آنها را دوست بدارد، مرا دوست داشته است و هر كس مرا دوست بدارد، خدا او را دوست مى دارد و هر كسى كه خدا او را