نشست و خطبه‌اى خواند وطى آن چنين گفت:
" من به خاطر اين امر با شما نجنگيدم كه نماز و حج به جا آورده و زكات بپردازيد چون مى دانم كه اينها را انجام مى دهيد، بلكه براى اين با شما جنگيدم كه شما را مطيع خود ساخته و بر شما حكومت كنم! " آنگاه گفت: آگاه باشيد كه هر شرط و پيمانى كه با حسن بن على (عليه السلام) بسته ام، زير پاهاى من است و هيچ گونه ارزشى ندارد ". (1) بدين ترتيب، معاويه تمام تعهدات خود را زير پا گذاشت و پيمان صلح را آشكارا نقض نمود.
جنايت معاويه معاويه به دنبال اعلام اين سياست، نه تنها تعديلى در روش خود، به عمل نياورد، بلكه بيش از پيش بر شدت عمل و جنايت خود افزود.
او بدعت اهانت به ساحت مقدس اميرمؤمنان (عليه السلام) را بيش از گذشته رواج داد، عرصه زندگى را بر شيعيان و ياران بزرگ و وفادار على (عليه السلام) فوق العاده تنگ ساخت، شخصيت بزرگى همچون " حجر بن عدى " وعده اى ديگر از رجال بزرگ اسلام به قتل رسانيد و بقيه شيعيان زندانى يا متوارى شدند و دور از خانه و كاشانه خود در محيط فشار و خفقان به سر مى بردند.
معاويه تنها ماده مربوط به حفظ امام على (عليه السلام) و پيروان آن حضرت را، نقض نكرد، بلكه در مورد خراج " دارابگرد " نيز طبق پيمان رفتار ننمود.
طبرى در اين باره مىنويسد: " اهل بصره خراج دارابگرد را ندادند و گفتند مال ما است ". (2) ابن اثير مىنويسد: " اهل بصره از دادن خراج دارابگرد امتناع ورزيدند و اين كار را