(٢) وقت عمره تمتّع ماه هاى حجّ است ـ يعنى شوال وذى القعده وذى الحجّه ـ وانجام آن در غير آنها صحيح نيست، ولى عمره مفرده را مى توان در تمام ماه هاى سال به جا آورد، وافضل آنها ماه رجب است، وپس از آن ماه رمضان.
(٣) بيرون آمدن از احرام در عمره تمتّع تنها با تقصير است، ولى در عمره مفرده به حلق يا تقصير است.
(٤) واجب است عمره تمتّع وحجّ آن در يك سال به جا آورده شود ـ چنان كه بيان آن خواهد آمد ـ ولى در عمره مفرده چنين نيست، بنابر اين اگر كسى حجّ افراد وعمره مفرده بر او واجب شد جايز است حجّ را در يك سال وعمره مفرده را در سال ديگرى به جا آورد.
(٥) جماع پيش از فارغ شدن از سعى، در صورتى كه از روى علم وعمد باشد عمره مفرده را باطل مى كند واعاده آن بر او واجب مى شود، به اين كه در مكّه تا ماه بعد باقى بماند وسپس آن را اعاده نمايد، ودر فاسد شدن عمره تمتّع به جماع، تفصيلى است كه در مسأله (٢١٧) خواهد آمد.
مسأله١٣٧  ـ ميقاتهاى بستن احرام عمره مفرده ـ براى كسى كه منزلش پيش از ميقات عمره تمتّع است ـ همان ميقاتهاى عمره تمتّع است كه بيان آنها خواهد آمد، ولى كسى كه در مكّه است مى تواند به ادنى الحلّ ـ يعنى اوّلين نقطه خارج از حرم ـ برود واز آن جا احرام ببندد، وواجب نيست به يكى از ميقاتهاى پنجگانه برود، وسزاوارتر اين است كه از حديبيه يا جعرانه يا تنعيم احرام ببندد.
وامّا كسى كه عمره اش را با جماع پيش از سعى فاسد كرده حكمش در مسأله (٢٢٠) خواهد آمد.
مسأله١٣٨  ـ بر هر كسى كه بخواهد وارد مكّه شود عمره مفرده واجب است ووارد شدن در آن جا بدون احرام جايز نيست، واز اين حكم دو مورد استثنا مى شود:
(١) كسى كه به علت نياز وشغلى كه دارد مرتباً وارد وخارج مى شود، مثل هيزم كش وگردآورنده علف ومانند آنها.
(٢) كسى كه بخواهد پيش از گذشتن ماهى كه اعمال حجّ يا عمره مفرده را در آن به جا آورده دوباره وارد مكّه شود.
وامّا كسى كه بعد از اعمال عمره تمتّع وپيش از اعمال حجّ از مكّه خارج شده ودوباره مى خواهد وارد آن جا شود، حكمش خواهد آمد.
مسأله١٣٩  ـ كسى كه عمره مفرده را در ماه هاى حجّ ـ شوال وذى القعده وذى الحجّه ـ به جا آورد ودر مكّه تا هنگام انجام مناسك بماند، مى تواند قصد كند كه عمره انجام شده عمره تمتّع باشد وسپس مناسك حجّ را به جا آورد، وفرقى در اين حكم بين حجّ واجب ومستحب نيست.