سوم: آن كه عمره تمتّع وحجّ آن در يك سال به جا آورده شوند، بنابراين اگر عمره را به جا آورد وحجّ را تا سال بعد به تأخير اندازد حجّ تمتّع صحيح نخواهد بود، چه تا سال بعد در مكّه بماند وچه به اهلش برگردد ودر سال بعد دوباره به مكّه بيايد، وچه از احرام عمره با تقصير نمودن خارج شود وچه در احرام تا سال بعد بماند.
چهارم: آن كه احرام حجّ تمتّع، در حال اختيار، از خود مكّه باشد، وبهترين موضع، مقام حضرت ابراهيم ((عليه السلام)) يا داخل حجر حضرت اسماعيل ((عليه السلام)) است، وچنانچه نتواند از خود مكّه احرام ببندد، از هرجا كه بتواند بايد محرم شود.
پنجم: آن كه تمامى اعمال عمره تمتّع وحجّ آن را يك شخص از طرف يك شخص به جا آورد، بنابراين اگر دو نفر براى انجام حجّ تمتّع ـ از مرده يا زنده ـ اجير شوند كه يكى از آنها عمره آن را وديگرى حجّش را به جا آورد، صحيح نخواهد بود، وهمچنين اگر يك نفر حجّ تمتّع را به جا آورد ولى عمره آن را از طرف يك شخص وحجّ آن را از طرف شخص ديگرى قرار دهد، صحيح نخواهد بود.
مسأله١٤٨  ـ هنگامى كه شخص اعمال عمره تمتّع را به جا آورد، واجب است پس از آن اعمال حجّ تمتّع را به جا آورد، وجايز نيست از مكّه براى غير انجام مناسك حجّ خارج شود، مگر در صورتى كه بيرون رفتنش به جهت حاجتى باشد وترس فوت ونرسيدن به اعمال حجّ را نداشته باشد، ودر اين صورت واجب است احرام حجّ را از مكّه ببندد وبيرون رود، وبنابر اقوى بازگشت دوباره اش به مكّه ـ پيش از عرفات ـ لازم نيست اگرچه احوط است.
وهركسى كه عمره تمتّع را به جا آورد جايز نيست حجّ را به اختيار ترك كند اگرچه حجّ مستحبى باشد، بلى، اگر متمكّن نباشد حجّ را به جا آورد، احتياط واجب آن است كه عمره انجام شده را عمره مفرده قرار دهد وطواف نساء ونماز آن را به جا آورد.
مسأله١٤٩  ـ همچنان كه بيرون رفتن از مكّه پس از انجام عمره تمتّع جايز نيست، بيرون رفتن در اثناى انجام آن نيز جايز نيست، بنابراين اگر مكلّف پيش از وارد شدنش به مكّه بداند كه پس از وارد شدن به مكّه نياز به خارج شدن از آن جا را دارد ـ مانند كاروان دارهاى حجّ ـ مى تواند نخست با احرام عمره مفرده وارد مكّه شود واعمال آن را به جا آورد، وپس از خروج از احرام، جهت انجام كارها از مكّه خارج شود وكارهايش را انجام دهد، وپس از آن، احرام عمره تمتّع را ببندد ووارد مكّه شود واعمال آن را به جا آورد، وگذشتن يك ماه از عمره مفرده اى كه قبل به جا آورده در صحت عمره تمتّع معتبر نيست همان طور كه در مسأله (١٣٤) گذشت.
مسأله١٥٠  ـ مقصود از حرمت بيرون رفتن از مكّه پس از انجام عمره تمتّع يا در اثناى انجام آن، رفتن به جايى است كه جزء محلّه هاى مكّه شمرده نشود، بنابراين رفتن به جايى كه جزء آنها شمرده شود ـ اگرچه از محلّه هاى جديد باشد وجزء مكّه قديم نباشد ـ اشكالى ندارد، بلى، رفتن به محلّه هاى جديدى كه خارج از حرم باشد جايز نيست.
مسأله١٥١  ـ اگر شخص پس از به جا آوردن عمره بدون احرام، از مكّه بيرون رفت، بازگشت او به مكّه دو صورت دارد:
اوّل: آن كه بازگشتش پيش از گذشتن ماهى باشد كه عمره را در آن انجام داده است كه در اين صورت همان عمره سابق براى او كفايت مى كند، ولازم است بدون احرام وارد مكّه شود، واز آن جا براى حجّ احرام ببندد وبه طرف عرفات حركت كند.