ششمين واجب حجّ، حلق يا تقصير است، ومعتبر است اين عمل را به قصد حلق يا تقصير وبراى تقرّب به خداوند متعال انجام دهد، وانجام آن پيش از روز عيد جايز نيست، واحوط واولى آن است كه از روز عيد تأخير نيندازد.
واحتياط واجب آن است كه پس از رمى جمره عقبه وقربانى كردن انجام شود، ولى چنانچه پيش از آن دو يا پيش از قربانى كردن از روى جهل به حكم يا فراموشى انجام دهد، كفايت مى كند ولازم نيست دوباره انجام دهد.
مسأله٤٠٠  ـ تراشيدن سر بر زنها جايز نيست، بلكه فقط بايد تقصير كنند.
مسأله٤٠١  ـ مرد بين حلق وتقصير مخير است كه هركدام را خواست اختيار كند، وسرتراشيدن افضل است، ولى كسى كه موى سر خود را با صمغ يا عسل يا مانند آن به هم چسبانده باشد، ويا پس از جمع كردن وتاب دادن آن به هم گره زده وبافته باشد، اقوى اين است كه تراشيدن سر بر او متعين است.
وكسى كه اوّلين سفر حجّ اوست، اقوى جواز تقصير براى اوست اگرچه سرتراشيدن براى او مستحب مؤكّد است.
مسأله٤٠٢  ـ كسى كه مخير است بين حلق وتقصير در صورتى كه بداند اگر سر خود را بتراشد سلمانى (آرايشگر) سر او را زخمى مى كند بايد تقصير را اختيار كند، وكسى كه تراشيدن سر بر او متعين است، چنانچه سر تراشيدن بدون خون آمدن براى او ممكن نباشد، بايد سر خود را بتراشد وچيزى بر او نيست.
مسأله٤٠٣  ـ خنثاى مشكل، اگر موى سر خود را نچسبانده يا نبافته باشد بايد تقصير نمايد، وگرنه ـ كه مويش را به هم چسبانده يا بافته باشد ـ بايد جمع كند بين تقصير وحلق، واحوط واولى آن است كه ابتدا تقصير وسپس حلق نمايد.
مسأله٤٠٤  ـ هرگاه محرم حلق يا تقصير نمايد تمام چيزهايى كه به واسطه احرام بر او حرام شده بود برايش حلال مى شود، مگر زن وبوى خوش، وظاهر آن است كه شكارى كه به واسطه احرام بر او حرام شده بود حلال مى شود، اگرچه احتياط مستحب آن است كه از آن اجتناب شود.
مسأله٤٠٥  ـ چنانچه از روى فراموشى يا جهل به حكم حلق وتقصير ننمايد تا اين كه از منى خارج شود، بايد به منى برگردد وسر خود را بتراشد ويا تقصير كند.
وهمچنين است، بنابر احتياط واجب، اگر پس از خروج از مكّه ودر راه بازگشت يادش بيايد يا علم به حكم پيدا كند، وچنانچه نتواند برگردد، يا دشوار باشد، بايد در همان جا حلق يا تقصير نموده، ودر صورت امكان ونبودن حرج مويش را به منى بفرستد.
مسأله٤٠٦  ـ چنانچه از روى فراموشى يا جهل حلق وتقصير را انجام ندهد وپس از فارغ شدن از اعمال حجّ يادش بيايد يا علم پيدا كند، بايد آن را تدارك كند، وواجب نيست طواف وسعى را دوباره انجام دهد، اگرچه احتياط مستحب آن است كه پس از تدارك آن دو را اعاده كند، خصوصاً اگر پيش از خروج از مكّه يادش بيايد يا علم به حكم پيدا كند.