(٢) خودش را در شوط هفتم به مستجار ـ يعنى نقطه مقابل پشت درِ كعبه ـ بچسباند.
(٣) در وقت استلام حجرالاسود بگويد: «أمَانَتِي أدَّيتُهَا وَمِيثاقِى تَعاهَدْتُهُ لِتَشْهَدَ لِي بِالمُوافَاةِ».
(٤) تا در مكّه است طواف را مكرر انجام دهد، از امام صادق ((عليه السلام)) روايت شده كه فرموده است: «خداوند تبارك وتعالى يكصد وبيست رحمت در اطراف كعبه قرارداده است، شصت تاى آنها براى طواف كنندگان است، وچهل تا براى نمازگزاران، وبيست تا براى كسانى كه به كعبه نگاه مى كنند».
(٥) آن كه در وقت زوال آفتاب با سر وپاى برهنه طواف كند، وقدمها را كوتاه بردارد، وچشمها را به طرف زمين اندازد، ودر هر طواف بدون اين كه كسى را اذيت كند حجرالاسود را استلام كند، وذكر خدا را از زبانش قطع نكند.
(٦) آن كه در هر شبانه روز ده طواف كند، سه تا اوّل شب سه تا آخر شب، دو تا در وقت صبح، ودوتا بعد از ظهر.
(٧) طوافهايش را در شبانه روز بشمارد.
(٨) سيصد وشصت طواف به عدد روزهاى سال انجام دهد، واگر نتوانست سيصد وشصت شوط انجام دهد.
ومستحب است بسيار طواف كند، ونگه داشتن متاع كسى كه براى طواف رفته است مستحب است.
آداب نماز طواف
٢ ـ وپس از پايان نماز مستحب است حمد وثناى الهى را به جا آورد، وبر محمد ((صلى الله عليه وآله وسلم)) وآل او ((عليهم السلام)) درود فرستد، واز خداوند متعال بخواهد تا از او قبول نمايد.
٣ ـ وروايت شده كه حضرت صادق ((عليه السلام)) پس از نماز طواف به سجده رفت، ودر آن گفت:
«سَجَدَ وَجْهِي لَكَ تَعَبُّدَاً وَرِقّاً لا إِلهَ إِلاَّ اَنْتَ حَقَّاً حَقَّاً الاَوَّلُ قَبْلَ كُلِّ شَىْء وَالآخِرُ بَعْدَ كُلِّ شَىْء وَهَا أَنَا ذا بَينَ يدَيكَ ناصِيتِى بِيدِكَ فَاغْفِرْ لِي إنَّهُ لايغْفِرُ الذَّنْبَ العَظِيمَ غَيرُكَ فَاغْفِرْ لِي فَإنِّي مُقِرٌّ بِذُنُوبِي عَلَى نَفْسِي ولايدْفَعُ الذَّنْبَ العَظِيمَ غَيرُكَ»
سپس سر از سجده برداشت، در حالى كه روى مباركش از گريه آن چنان تر بود كه گويا حضرت روى مبارك را در آب فرو برده باشد.
٤ ـ ومستحب است پس از نماز طواف واجب اين دعا خوانده شود: «اَللّهُمَّ ارْحَمْنِي بِطَواعِيتِي إياكَ وَطَواعِيتِي رَسُولَكَ (صَلَّى الله عَليهِ وَآلِهِ) اَللّهُمَّ جَنِّبْنِي أنْ أَتَعَدَّى حُدُودَكَ وَاجْعَلْنِي مِمَّنْ يحِبُّكَ وَيحِبُّ رَسُولَكَ وَمَلائِكَتَكَ وَعِبادَكَ الصَّالِحِينَ».