٤ ـ وهنگامى كه به عرفات متوجّه شد مستحب است كه بگويد: «أللَّهُمَّ إِلَيكَ صَمَدْتُ وَإِياكَ اعْتَمَدْتُ وَوَجْهَكَ أرَدْتُ فَأَسْأَلُكَ أنْ تُبارِكَ لِي فِي رِحْلَتي وأَنْ تَقْضِىَ لِي حَاجَتِي وَأَنْ تَجْعَلَنِي الْيوْمَ مِمَّنْ تُباهِي بِهِ مَنْ هُوَ أَفضَلُ مِنِّى»
سپس تلبيه را تا رسيدن به عرفات بگويد.
وقوف در عرفات مستحبات زيادى دارد كه ما بعضى از آنها را ذكر مى كنيم:
١ ـ با طهارت بودن در حال وقوف.
٢ ـ غسل نمودن هنگام زوال آفتاب (ظهر).
٣ ـ فارغ كردن خود را براى دعا وتوجه به خداوند متعال.
٤ ـ وقوف در سمت چپ پائين كوه «رحمه»
٥ ـ خواندن نماز ظهر وعصر روز عرفه را پشت سر هم وبدون فاصله، با يك اذان ودو اقامه.
٦ ـ دعا كردن به آنچه مى تواند از دعاهاى روايت شده وغير آنها وخواندن دعاهاى روايت شده افضل است.
واز جمله دعاى امام حسين ((عليه السلام)) ودعاى فرزندش امام زين العابدين ((عليه السلام)) در روز عرفه است.
واز جمله آنها است آنچه در صحيحه معاوية بن عمار از امام صادق ((عليه السلام)) آمده است، كه حضرت فرمود: همانا در روز عرفه مستحب است نماز ظهر وعصر را زودتر وپشت سر هم بدون فاصله بخوانى تا خود را براى دعا فارغ گردانى، زيرا كه اين روز روز دعا ودرخواست از خداوند متعال است.
وپس از خواندن نماز ظهر وعصر با آرامش ووقار به جايگاه وقوف برو، ودر آن جا حمد كن خداى را، و «لااِلهَ اِلاّاللّهُ» بگو، وبزرگ بدار وتمجيد نما خداى را، وثناى او را به جا آور، وصدبار «اَللّهُ أكْبَرُ» بگو، وصدبار «اَلْحَمْدُلِلّهِ» وصدبار «سُبْحَانَ اللّهِ» وصدبار «قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ» را بخوان، وآنچه دوست دارى از دعاها را بخوان، ودر خواندن دعا كوشش بنما، زيرا كه آن روز روز دعا وسؤال است، واز شيطان به خداوند پناه ببر، زيرا بهترين جايى كه شيطان دوست دارد انسان را در آن از خدا غافل كند همانا روز عرفه در سرزمين عرفات است، وبر حذر باش از اين كه مشغول تماشاى مردم شوى، وتنها متوجّه خود باش، واز جمله اين دعا را بخوان:
«أَللَّهُمَّ إنِّي عَبْدُكَ فَلا تَجْعَلْنِي مِنْ أَخْيبِ وَفْدِكَ وأرْحَمْ مَسِيرِي إِلَيكَ مِنَ الْفَجِّ العَمِيقِ»
واين دعا را بخوان: «أللَّهُمَّ رَبَّ المَشاعِرِ كُلِّها فُكَّ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ وَأوْسِعْ عَلىَّ مِنْ رِزْقِكَ الْحَلالِ وَأدْرَأْ عَنِّي شَرَّ فَسَقَةِ الجِنِّ وَالإِنْسِ»
وبگو: «أللَّهُمَّ لاتَمْكُرْ وَلاتَخْدَعْني وَلاتَسْتَدْرِجْنِي»
وبگو: «أللَّهُمَّ إِنَّي أَسْأَلُكَ بِحَوْلِكَ وَجُودِكَ وَكَرَمِكَ وَمَنِّكَ وَفَضْلِكَ يا أسْمَعَ السّامِعِينَ وَيا أَبصَرَ النّاظِرِينَ وَيا أسْرَعَ الحَاسِبِينَ وَيا أرْحَمَ الرَّاحِمِينَ أنْ تُصَلِّىَ عَلَى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَأَنْ تَفْعَلَ بِي كَذا وكَذا».
وبه جاى جمله (كذا وكذا) حوائج خود را ذكركن.