مسأله١٣٢  ـ عمره مانند حجّ است، پس گاهى واجب است وگاهى مستحب، وعمره واجب بر دو قسم است: يكى واجب به حسب اصل شرع است وديگرى عمره اى است كه به خودى خود واجب نيست ولى به واسطه نذر ومانند آن بر مكلف واجب مى شود.
وعمره گاهى مفرده است ـ مربوط به حجّ نيست ـ وگاهى مربوط به حجّ است، مانند عمره تمتّع.
مسأله١٣٣  ـ عمره مانند حجّ بر هر مستطيع داراى شرايط واجب است، ووجوب انجام آن مانند حجّ ـ بنابر احتياط واجب ـ فورى است، بنابراين هركسى كه استطاعت انجام آن را پيدا كند اگرچه استطاعت حجّ را نداشته باشد، بايد آن را به جا آورد.
بلى، ظاهر اين است كه كسى كه وظيفه اش حجّ تمتّع است واستطاعت انجام آن را ندارد، ولى استطاعت انجام عمره را دارد، عمره بر او واجب نيست، بنابراين كسى كه براى حجّ اجير شده پس از انجام حجّ نيابى واجب نيست عمره مفرده را به جا آورد اگرچه استطاعت آن را داشته باشد، ولى احوط به جا آوردن آن است.
وامّا كسى كه حجّ تمتّع را به جا آورده عمره مفرده بر او واجب نيست جزماً.
مسأله١٣٤  ـ به جا آوردن عمره مفرده در هر ماه مستحب است، واشكالى در جواز به جا آوردن يك عمره در يك ماه ـ اگرچه در آخر آن ـ وعمره ديگرى در ماه بعد ـ اگرچه در اوّل آن ـ نيست.
ولى به جا آوردن دو عمره در يك ماه در صورتى كه هر دو از طرف خود يا شخص ديگرى باشد، بنابر احتياط جايز نيست، ولى به جا آوردن عمره دوم ـ در صورت مذكور ـ به قصد رجاء مانعى ندارد.
وهمچنين به جا آوردن يكى را از طرف خود وديگرى را از طرف شخص ديگرى، ويا يكى را براى شخصى وديگرى را براى شخص ديگرى، اشكالى ندارد.
وهمچنين به جا آوردن هردو را از طرف خود يا از طرف شخص واحد ـ در صورتى كه يكى عمره مفرده باشد وديگرى عمره تمتّع ـ اشكالى ندارد، بنابراين اگر كسى عمره مفرده را از طرف خود به جا آورد مى تواند پس از آن ـ اگرچه همان ماه ـ عمره تمتّع براى خود به جا آورد، وهمچنين اگر كسى حجّ تمتّع را از طرف خود به جا آورد مى تواند پس از آن در همان ماه عمره مفرده براى خود به جا آورد.
وبه جا آوردن عمره مفرده بين عمره تمتّع وحجّ آن جايز نيست.
مسأله١٣٥  ـ همچنان كه عمره مفرده به استطاعت واجب مى شود، به فاسد نمودن شخص عمره اى را كه مشغول انجام آن است، وهمچنين به عنوان ثانوى ـ مثل اجير شدن براى شخصى جهت انجام آن، وبه شرط كردن انجام آن در ضمن عقد، وبه نذر ومانند آن ـ نيز واجب مى شود.
مسأله١٣٦  ـ اعمال عمره مفرده مانند اعمال عمره تمتّع است ـ وبيان آنها خواهد آمد ـ ولى در چند چيز با يكديگر فرق دارند:
(1) در عمره مفرده طواف نساء واجب است، ولى در عمره تمتّع واجب نيست.