حسين بن روح نوبختى، خصوصيتش نسبت به او از همه كمتر بود، و چون كارى پيش مى آمد، اغلب آن را به ديگران، محول مى كرد، ولى با همهء اينها چون وقت وفاتش رسيد، حسين بن روح را اختيار كرد و او را در جاى خودش قرار داد.
راوى مى فرمايد: مشايخ ما شك نداشتند كه اگر جريانى پيش آيد، جانشين محمد بن عثمان، جعفر بن احمد بن متيل يا پدر او خواهد بود، زيرا با جعفر خصوصيت بسيار داشت و اغلب در منزل او مى بود، حتى در آخر عمرش طعامى نمى خورد مگر آن كه در منزل جعفر يا پدرش تهيه شده باشد، به علت پيشامدى كه بود....
ولى چون حسين بن روح اختيار و برگزيده شد، همه تسليم شده و پذيرفتند و مانند محمد بن عثمان همه در اختيار او شدند، جعفر بن احمد بن متيل نيز مانند ديگران در اختيار او بود تا حسين بن روح از دنيا رفت ". (1) و در نقل ديگرى: چون حال ابوجعفر محمد بن عثمان عمرى به شدت گراييد، گروهى از بزرگان شيعه از جمله: ابو على بن همام، ابو عبد الله بن محمد كاتب، ابو عبد الله باقطانى، ابو سهل اسماعيل بن على نوبختى وابو عبد الله بن وجناء و ديگران از شيعه، به محضر وى داخل شدند و گفتند: اگر جريانى پيش بيايد در جاى شما كدام كس خواهد بود؟
فرمود: " اين ابوالقاسم حسين بن ابوالقاسم الحسينى ابى بحر نوبختى جانشين من و سفير رابط بين شما و مقام صاحب الأمر مى باشد او وكيل، ثقه، امين است در كارها به او مراجعه كنيد و در امور مهم به او پناه ببريد من به اين امر، مأموريت يافته ام و مأموريت خود را رساندم ". (2) اين عالم بزرگوار بيشتر از بيست و يك سال مقام سفارت و نيابت را داشت و مرجع امور شيعه بود او در سال 326 هجرى از دنيا رفت، قبرش در بازار عطاران در بغداد مى باشد ".