تحريف نموده از بار تعهدات معاويه كاسته و جريان را به نفع وى تمام كنند از آن جمله " ابن قتيبه دينورى " در مورد ماده اول مىنويسد:
" امام مجتبى (عليه السلام) به عنوان امامت با معاويه بيعت كرد و اين سمت را به وى تسليم نمود (1) در صورتى كه همه مى دانند امامت و خلافت منصب قابل انتقالى به شمار نمى رود و هيچ كس روى مبنى و منطق شيعه، به واسطه تسلط و قدرت به منصب الهى، به خلافت نمى رسد.
آنچه در اغلب تواريخ آمده جمله " تسليم الأمر " (2) (واگذارى حكومت) و يا " تسليم ولاية المسلمين " (3) (واگذارى زمامدارى مسلمانان) مى باشد.
علاوه بر اين، شواهد فراوانى نشان مى دهد كه نه خود معاويه چنين ادعايى داشت و نه مردم از وى مى پذيرفتند، معاويه خود مى گفت: " رضينا بها ملكا " (ما اين حكومت را پذيرفتيم) (4) مردم نيز از اين كه وى را أمير المؤمنين خطاب كنند، إبا داشتند. (5) مؤيد ديگر اين معنى اين است كه طبق تصريح بعضى از منابع تاريخى، امام مجتبى (عليه السلام) در متن پيام صلح قيد كرد كه معاويه را (أمير المؤمنين) خطاب نكند و نزد وى اداى شهادت ننمايد ". (6) برخى ديگر از مورخان موضوع انتقال مجدد خلافت به حضرت مجتبى (عليه السلام) (بعد از