سزد گر برآنى ببالاى عرش شودخاك پاى تو برعرش فرش بروح ملك همنشينى كنى در آنجا خداوند بينى كنى كه گنجى كه او مخزن راز بود نهان بود ودر خاك شيراز بود گرانمايه درى درآن گنح خواست كه بر تاج پيغمبرى بر فراشت زهى آن گرانمايه در ثمين كه گردد بتاج نبوت نگين
(٣٤)