بخشش حسنين را بازگو نمود عبد الله پاسخ داد واى بر تو آيا مرا در برابر آنان قرار مى دهى؟ آيا نمى دانى آنان مركز و معدن علم و دانش و مال هستند؟
البته تاريخ نويسان موارد فراوانى از جود و بخشش و كرم اين " كريم اهل بيت (عليه السلام) " را آورده اند كه ما محض اختصار به موارد فوق بسنده نموديم طالبان تفصيل مى توانند به حياة الامام الحسن (عليه السلام)، قريشى ج 2 / عيون الأخبار الرضا ابن قتيبه ج 3، ص 140 به بعد / نور الأبصار، شبلنجى ص 111 / خصال صدوق صفحات 130 مراجعه فرمايند.
رباعى:
نيك و بد خلق پيشت ار يكسانست * دانم كه تو را بهره‌اى از عرفانست از مدح و مذمت كسان فارغ باش * كين شيوه هزار درد را درمانست صاحب " روضات الجنان " مى افزايد: " روايت است از حضرت امام محمد باقر (عليه السلام) از " جابر بن عبد الله انصارى " كه گروهى از مردم به نزد امام حسن (عليه السلام) آمدند و گفتند كه: ما از تو استدعاى بعضى از خوارق عادات و كرامات را داريم چون از پدرت مشاهده كرده ايم از تو نيز مى خواهيم كه ببينيم. حضرت امام حسن (عليه السلام) فرمود: شما بدان ايمان داريد؟
گفتند: بلى همه ايمان داريم كه تو حجت خدائى همچنان كه پدرت پيشوا و حجت خدا بود. امام فرمود: شما پدرم را مىشناسيد؟ گفتند: آرى. ما به صحبت وى بسيار مشرف گشته ايم. حضرت امام حسن (عليه السلام) آنجا نشسته بود پرده اى كه بر در خانه ديگر زده بودند، گوشهء آن را برگرفت و گفت: بنگريد، آن جماعت چون نگريستند، حضرت أمير المؤمنين على (عليه السلام) را ديدند و گفتند: " والله هذا أمير المؤمنين " پس همه گفتند: گواهى مى دهيم كه تو فرزند رسول خدائى و بر خلق پدرت، حجت حقى ". (1) البته كرامات و خرق عادات پيشوايان خيلى بيشتر از آنست كه در عقول و افكار ناقص ما به گنجد از اين رو از نقل و بازگوئى آنها خوددارى مى كنيم.