حساب مى شود مسألة 1701 - كسى كه قضاى روزه رمضان را گرفته، مى تواند پيش از ظهر روزه خود را باطل نمايد.
مسألة 1702 - اگر قضاى روزه ميتى را گرفته باشد، مى تواند بعد از ظهر روزه را باطل كند اگر چه بهتر است باطل نكند.
مسأله 1703 - اگر به واسطه مرض، يا حيض، يا نفاس، روزه رمضان را نگيرد و پيش از تمام شدن رمضان بميرد، لازم نيست روزهايى را كه نگرفته براى او قضاء كنند.
مسأله 1704 - اگر به واسطه مرضى روزه رمضان را نگيرد و مرض او تا رمضان سال بعد طول بكشد، قضاى روزه هايى را كه نگرفته بر او واجب نيست، و بايد براى هر روز يك مد كه تقريبا ده سير است طعام يعنى گندم يا جو و مانند اينها به فقير بدهد، و اگر به واسطه عذر ديگرى مثلا براى مسافرت روزه نگرفته باشد و عذر او تا رمضان بعد باقى بماند، روزهايى را كه نگرفته بايد قضاء كند و احتياط واجب آن است كه براى هر روز يك مد طعام هم به فقير بدهد.
مسأله 1705 - اگر به واسطه مرضى روزه رمضان را نگيرد و بعد از رمضان مرض او بر طرف شود ولى عذر ديگرى پيدا كند كه نتواند تا رمضان بعد قضاى روزه را بگيرد، بايد روزه هايى را كه نگرفته قضاء نمايد. و اگر در ماه رمضان، غير مرض عذر ديگرى داشته باشد و بعد از رمضان آن عذر بر طرف شود و تا رمضان سال بعد به واسطه مرض نتواند روزه بگيرد، روزه هايى را كه نگرفته لازم نيست قضاء كند.
مسأله 1706 - اگر در ماه رمضان به واسطه عذرى روزه نگيرد و بعد از رمضان عذر او بر طرف شود و تا رمضان آينده عمدا قضاى روزه را نگيرد، بايد روزه قضاء كند و براى هر روز يك مد گندم يا جو و مانند اينها هم به فقير بدهد.