مسألة 1694 - اگر انسان شك كند كه مغرب شده يا نه، نمى تواند افطار كند.
ولى اگر شك كند كه صبح شده يا نه، پيش از تحقيق هم مى تواند كارى كه روزه را باطل مى كند انجام دهد.
احكام روزه قضاء مسألة 1695 - اگر ديوانه عاقل شود، واجب نيست روزه هاى وقتى را كه ديوانه بوده قضاء نمايد.
مسألة 1696 - اگر كافر مسلمان شود، واجب نيست روزه هاى وقتى را كه كافر بوده قضاء نمايد ولى اگر مسلمانى كافر شود و دو باره مسلمان گردد، روزه هاى وقتى را كه كافر بوده بايد قضاء نمايد.
مسأله 1697 - روزه اى كه از انسان به واسطه مستى فوت شده بايد قضاء نمايد، اگر چه چيزى را كه به واسطه آن مست شده، براى معالجه خورده باشد.
مسألة 1698 - اگر براى عذرى چند روز روزه نگيرد و بعد شك كند كه چه وقت عذر او بر طرف شده، مى تواند مقدار كمتر را قضاء نمايد، مثلا كسى كه پيش از ماه رمضان مسافرت كرده و نمى داند پنجم رمضان از سفر برگشته يا ششم مى تواند پنج روز روزه بگيرد و همچنين كسى كه نمى داند چه وقت عذر برايش پيدا شده، مى تواند مقدار كمتر را قضاء نمايد، مثلا اگر در آخرهاى ماه رمضان مسافرت كند و بعد از رمضان بر گردد و نداند كه بيست و پنجم رمضان مسافرت كرده، يا بيست و ششم، مى تواند مقدار كمتر يعنى پنج روز را قضاء كند.
مسألة 1699 - اگر از چند ماه رمضان روزه قضاء داشته باشد، قضاى هر كدام را كه اول بگيرد مانعى ندارد.
مسألة 1700 - اگر قضاى روزه چند رمضان بر او واجب باشد و در نيت معين نكند، روزه اى را كه مى گيرد قضاى كدام رمضان است، قضاى سال اول