احكام قرض قرض دادن از كارهاى مستحبى است كه در آيات قرآن و اخبار راجع به آن زياد سفارش شده است، از پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله و سلم روايت شده كه هر كسى به برادر مسلمان خود قرض بدهد مال او زياد مى شود و ملائكه بر او رحمت مى فرستد و اگر با بدهكار خود مدارا كند، بدون حساب و به سرعت از صراط مى گذارد. و كسى كه برادر مسلمانش از او قرض بخواهد و ندهد، بهشت بر او حرام مى شود.
مسأله 2268 - در قرض لازم نيست صيغه بخوانند بلكه اگر چيزى را به نيت قرض به كسى بدهد و او هم به همين قصد بگيرد، صحيح است.
مسأله 2269 - اگر موعد پرداخت برسد و بدهكار بدهى خود را بدهد، طلبكار بايد قبول نمايد.
مسأله 2270 - اگر در صيغه قرض براى پرداخت آن مدتى قرار دهند، جائز نيست كه طلبكار پيش از تمام شدن آن مدت طلب خود را مطالبه كند ولى اگر مدت نداشته باشد، طلبكار هر وقت بخواهد، مى تواند طلب خود را مطالبه نمايد.
مسأله 2271 - اگر طلبكار طلب خود را مطالبه كند چنانچه بدهكار بتواند بدهى خود را بدهد، بايد فورا آن را بپردازد و اگر تأخير بيندازد گناهكار است.
مسأله 2272 - اگر بدهكار غير از خانه اى كه در آن نشسته و اثاثيه منزل و چيزهاى ديگرى كه به آنها احتياج دارد، چيزى نداشته باشد، طلبكار نمى تواند طلب خود را از او مطالبه نمايد، بلكه بايد صبر كند تا بتواند بدهى خود را بدهد.
مسأله 2273 - كسى كه بدهكار است و نمى تواند بدهى خود را بدهد. چنانچه بتواند كاسبى لايق به شأن خود كند، بايد كسب كند و بدهى خود را بدهد.