باطل مى شود، در صورتى كه به قصد بيرون آمدن منى با كسى بازى و شوخى كند، اگر چه منى از او بيرون نيايد، روزه اش باطل مى شود.
مسأله 1596 - اگر روزه دار بدون قصد بيرون آمدن منى با كسى بازى و شوخى كند چنانچه اطمينان دارد كه منى از او خارج نمى شود، اگرچه اتفاقا منى بيرون آيد روزه او صحيح است ولى اگر اطمينان ندارد در صورتى كه منى از او بيرون آيد، روزه اش باطل است.
4 - دروغ بستن به خدا و پيغمبر مسأله 1597 - اگر روزه دار به گفتن يا نوشتن يا به اشاره و مانند اينها به خدا و پيغمبران و جانشينان پيغمبران عمدا نسبت دروغ بدهد معصيت كرده ولى روزه او باطل نمى شود.
مسأله 1598 - اگر بخواهد خبرى را كه نمى داند راست است يا دروغ نقل كند، بايد از كسى كه آن خبر را گفته، يا از كتابى كه آن خبر در آن نوشته شده نقل نمايد، و الا معصيت كرده.
مسأله 1599 - اگر چيزى را به اعتقاد اينكه راست است از قول خدا يا پيغمبر نقل كند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزه اش باطل نمى شود و معصيت هم نكرده است.
مسأله 1600 - اگر چيزى را كه مى داند دروغ است به خدا و پيغمبر نسبت دهد و بعدا بفهمد آنچه را كه گفته راست بوده روزه او باطل نمى شود ولى معصيت كرده.
مسأله 1601 - اگر دروغى را كه ديگرى ساخته عمدا به خدا و پيغمبر و جانشينان پيغمبر نسبت دهد روزه اش باطل نمى شود و معصيت كرده، ولى اگر از قول كسى كه آن دروغ را ساخته نقل كند اشكال ندارد.
مسأله 1602 - اگر از روزه دار بپرسند كه آيا پيغمبر صلى الله عليه وآله و سلم چنين مطلبى