مسأله 191 - توى كفش و مقدارى از كف پا كه به زمين نمى رسد، به واسطه راه رفتن پاك نمى شود. ولى كف جوراب به واسطه راه رفتن پاك مى شود.
3 - آفتاب مسأله 192 - آفتاب، زمين، و ساختمان، و چيزهايى كه مانند درب و پنجره در ساختمان به كار برده شده، و همچنين ميخى را كه به ديوار كوبيده اند با پنج شرط پاك مى كند: اول آنكه چيز نجس به طورى تر باشد، كه اگر چيز ديگرى به آن برسد تر شود، پس اگر خشك باشد بايد به وسيله‌اى آن را تر كنند تا آفتاب خشك كند، دوم آنكه اگر عين نجاست در آن چيز باشد پيش از تابيدن آفتاب آن را بر طرف كنند، سوم آنكه چيزى از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند، پس اگر آفتاب از پشت پرده يا ابر و مانند اينها بتابد و چيز نجس را خشك كند، آن چيز پاك نمى شود، ولى اگر ابر به قدرى نازك باشد كه از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند، اشكال ندارد، چهارم آنكه آفتاب به تنهايى چيز نجس را خشك كند. پس اگر مثلا چيز نجس به واسطه باد و آفتاب خشك شود، پاك نمى گردد، ولى اگر باد به قدرى كم باشد كه نگويند به خشك شدن چيز نجس كمك كرده اشكال ندارد، پنجم آنكه آفتاب مقدارى از بنا و ساختمان را كه نجاست به آن فرو رفته، يك مرتبه خشك كند، پس اگر يك مرتبه بر زمين و ساختمان نجس بتابد و روى آن را خشك كند و دفعه ديگر زير آن را خشك نمايد، فقط روى آن پاك مى شود و زير آن نجس مى ماند.
مسأله 193 - آفتاب حصير نجس را پاك مى كند ولى اگر يك طرف آن را خشك كند، پاك شدن طرف ديگر آن اشكال دارد. مگر اينكه همه حصير نجس باشد و آفتاب به يك طرف آن بتابد و همه خشك شود در اين صورت آن طرف ديگر هم پاك مى شود، و نيز پاك مى شود درخت و گياه به واسطه تابش آفتاب.
مسأله 194 - اگر آفتاب به زمين نجس بتابد، بعد انسان شك كند كه زمين