مسأله 1732 - اگر حاكم شرع حكم كند كه اول ماه است، كسى هم كه تقليد او را نمى كند، بايد به حكم او عمل نمايد. ولى كسى كه مى داند حاكم شرع اشتباه كرده، نمى تواند به حكم او عمل نمايد.
مسأله 1733 - اول ماه با پيشگويى منجمين ثابت نمى شود. ولى اگر انسان از گفته آنان يقين پيدا كند، بايد به ان عمل نمايد.
مسأله 1734 - بلند بودن ماه يا دير غروب كردن آن، دليل نمىشود كه شب پيش شب اول ماه بوده است.
مسأله 1735 - اگر اول ماه رمضان براى كسى ثابت نشود و روزه نگيرد، چنانچه دو مرد عادل بگويند كه شب پيش ماه را ديده‌ايم، بايد روزه آن روز را قضاء نمايد بلكه يك نفر هم بگويد بايد قضاء نمايد.
مسأله 1736 - اگر در شهرى اول ماه ثابت شود براى مردم شهرهاى ديگر نيز ثابت مى شود، چه دور باشند، چه نزديك، در افق متحد باشند يا نه در صورتى كه در شب مشترك باشند ولو به اينكه اول شب يكى آخر شب ديگرى باشد.
مسأله 1737 - اول ماه به تلگراف ثابت مى شود چه دو شهرى كه از يكى به ديگرى تلگراف كرده اند، نزديك يا هم افق باشند و چه نباشند اگر انسان بداند كه تلگراف از روى حكم حاكم شرع يا شهادت عادل يا از راه ديگرى بوده كه شرعا معتبر است.
مسأله 1738 - روزى را كه انسان نمى داند آخر رمضان است يا اول شوال، بايد روزه بگيرد. ولى اگر پيش از مغرب بفهمد كه اول شوال است بايد افطار كند.
مسأله 1739 - اگر زندانى نتواند به ماه رمضان يقين كند، بايد به گمان عمل نمايد و اگر آن هم ممكن نباشد، هر ماهى را كه روزه بگيرد صحيح است به شرطى كه يقين نكند آن ماه مقدم بر رمضان است ولى بايد بعد از گذشتن يازده ماه از ماهى كه روزه گرفته، دو باره يك ماه روزه بگيرد.