است به پاك بودن به شرط آنكه احتمال بدهد آن را آب كشيده.
مسأله 231 - اگر خود انسان يقين كند كه چيزى كه نجس بوده پاك شده است يا عادل به پاك شدن آن خبر دهد. آن چيز پاك است، و همچنين است اگر كسى كه چيز نجس در اختيار او است بگويد آن چيز پاك شده، يا مسلمانى چيز نجس را آب كشيده باشد، اگر چه معلوم نباشد درست آب كشيده يا نه.
مسأله 232 - كسى كه وكيل شده است لباس انسان را آب بكشد، اگر بگويد آب كشيدم آن لباس پاك است.
مسأله 233 - اگر انسان حالى دارد كه در آب كشيدن چيز نجس يقين پيدا نمى كند، مى تواند به گمان اكتفا نمايد. " احكام ظرفها " مسأله 234 - ظرفى كه از پوست سگ يا خوك يا مردار ساخته شده، نبايد آن ظرف را در وضوء و غسل و كارهايى كه بايد با چيز پاك انجام داد، استعمال كنند.
مسأله 235 - خوردن، و آشاميدن از ظرف طلا و نقره، و انتفاع به آنها اگر چه به زينت اطاق هم باشد حرام است، بلكه نگاهداشتن آن حرام مى باشد، و بر صاحب ظرف هم واجب است طورى آن را بشكند كه ديگر به آن ظرف نگويند.
مسأله 236 - ساختن ظرف طلا و نقره و مزدى كه براى آن مى گيرند حرام است.
مسأله 237 - خريد و فروش ظرف طلا و نقره كه به مقدارى كه در مقابل آن هيئت است حرام، و اما آن مقدار كه در مقابل خود طلا و نقره است حلال و معامله هم صحيح است.
مسأله 238 - گيره استكان كه از طلا يا نقره مى سازند اگر بعد از برداشتن استكان، ظرف به آن گفته شود، استعمال آن چه به تنهايى و چه با استكان حرام است و اگر ظرف به آن گفته نشود استعمال آن مانعى ندارد.