مسأله 2005 - اگر كسى كه فطره او بر ديگرى واجب است خودش فطره را بدهد از كسى كه فطره بر او واجب شده ساقط نمى شود.
مسأله 2006 - زنى كه شوهرش مخارج او را نمى دهد، چنانچه نان خور كس ديگر باشد، فطره اش بر آن كس واجب است و اگر نان خور كس ديگر نيست در صورتى كه فقير نباشد، بايد فطره خود را بدهد.
مسأله 2007 - فطره طفلى كه از مادر يا دايه شير مى خورد، بر كسى است كه مخارج مادر يا دايه را مى دهد، ولى اگر مادر يا دايه مخارج خود را از مال طفل بر مى دارد فطره طفل بر كسى واجب نيست.
مسأله 2008 - انسان اگر چه مخارج عيالاتش را از مال حرام بدهد بايد، فطره آنان را از مال حلال بدهد.
مسأله 2009 - اگر انسان كسى را اجير نمايد و شرط كند كه مخارج او را بدهد.
بنا بر احتياط واجب بايد فطره او را هم بدهد و چنانچه شرط كند كه مقدار مخارج او را بدهد، مثلا پولى براى مخارجش بدهد، واجب نيست فطره او را بدهد.
مسأله 2010 - اگر كسى بعد از غروب شب عيد فطر بميرد، بايد فطره را و عيالاتش را از مال او بدهند و اگر پيش از غروب بميرد، واجب نيست فطره او و عيالاتش را از مال او بدهند.
مصرف زكات فطره مسأله 2011 - اگر زكات فطره را به يكى از هشت مصرفى كه سابقا براى زكات مال گفته شد برسانند كافى است. ولى بهتر است كه فقط به فقراى شيعه بدهند.
مسأله 2012 - اگر طفل شيعه اى فقير باشد، انسان مى تواند فطره را به مصرف او برساند و يا به واسطه دادن به ولى طفل، ملك طفل نمايد.