از او بيرون آيد. چهارم - دروغ بستن به خدا و پيغمبر صلى الله عليه وآله و سلم و جانشيان پيغمبر عليهم السلام.
پنجم - رساندن غبار غليظ به حلق. ششم - فرو بردن تمام سر در آب. هفتم - باقى ماندن بر جنابت و حيض و نفاس تا اذان صبح. هشتم - اماله كردن با چيزهاى روان. نهم - قى كردن و احكام اينها در مسائل آينده گفته مى شود.
1 - خوردن و آشاميدن مسأله 1574 - اگر روزه دار عمدا چيزى بخورد يا بياشامد، روزه او باطل مى شود چه خوردن و آشاميدن آن چيز معمول باشد مثل نان و آب، چه معمول نباشد خاك و شيره درخت و چه كم باشد يا زياد، حتى اگر مسواك را از دهان بيرون آورد و دوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو برد، روزه او باطل مى شود مگر آنكه رطوبت مسواك در آب دهان بطورى از بين برود كه رطوبت خارج به آن گفته نشود.
مسأله 1575 - اگر موقعى كه مشغول غذا خوردن است بفهمد صبح شده، بايد لقمه را از دهان بيرون آورد و چنانچه عمدا فرو برد روزه اش باطل است و به دستورى كه بعدا گفته خواهد شد كفاره بر او واجب مى شود.
مسأله 1576 - اگر روزه دار سهوا چيزى بخورد يا بياشامد روزه اش باطل نمى شود.
مسأله 1577 - احتياط واجب آن است كه روزه دار از استعمال آمپولى كه به جاى غذا به كار مى رود خوددارى كند، ولى تزريق آمپولى كه عضو را بى حس مى كند و يا دواء را داخل عضله يا وريد مى كند اشكال ندارد.
مسأله 1578 - اگر روزه دار چيزى را كه لاى دندان مانده است عمدا فرو ببرد روزه اش باطل مى شود.
مسأله 1579 - كسى كه مى خواهد روزه بگيرد، لازم نيست پيش از اذان دندانهايش را خلال كند، ولى اگر بداند غذايى كه لاى دندان مانده در روز فرو