" احكام نجاسات " مسأله 136 - نجس كردن خط ورق قرآن حرام است و اگر نجس شود بايد فورا آن را آب بكشند.
مسأله 137 - اگر جلد قرآن نجس شود در صورتى كه بى احترامى به قرآن باشد بايد آن را آب بكشند.
مسأله 138 - گذاشتن قرآن روى عين نجس مانند خون و مردار، اگر چه آن عين نجس خشك باشد حرام است و برداشتن قرآن از روى آن واجب مى باشد.
مسأله 139 - نوشتن قرآن با مركب نجس اگر چه يك حرف آن باشد حرام است و اگر نوشته شود بايد آن را آب بكشند يا به واسطه تراشيدن و مانند آن كارى كنند كه از بين برود.
مسأله 140 - دادن قرآن به كافر حرام، و گرفتن قرآن از او واجب است.
مسأله 141 - اگر ورق قرآن يا چيزى كه احترام آن لازم است. مثل كاغذى كه اسم خدا يا پيغمبر يا امام بر آن نوشته شده، در مستراح بيفتد بيرون آوردن و آب كشيدن آن اگر چه خرج داشته باشد واجب است. و اگر بيرون آوردن آن ممكن نباشد، بنابر احتياط واجب بايد به آن مستراح نروند تا يقين كنند آن ورق پوسيده است.
و نيز اگر ترتب در مستراح بيفتد و بيرون آوردن آن ممكن نباشد بنابر احتياط واجب بايد تا وقتى كه يقين نكرده اند به كلى از بين رفته، به آن مستراح نروند.
مسأله 142 - خوردن و آشاميدن چيز متنجس حرام است، و همچنين است خورانيدن آن به ديگرى، مگر به اطفال و ديوانه، اما خوراندن مسكر به اطفال هم جايز نيست، و اگر خود طفل غذاى نجس را بخورد يا با دست نجس غذا را نجس كند و بخورد، بى اشكال لازم نيست از او جلوگيرى كنند.
مسأله 143 - فروختن و عاريه دادن چيز نجسى كه مى شود آن را آب كشيد،