احكام روزه مسافر مسأله 1715 - مسافرى كه بايد نمازهاى چهار ركعتى را در سفر دو ركعت بخواند، نبايد روزه بگيرد و مسافرى كه نمازش را تمام مى خواند 7 مثل كسى كه شغلش مسافرت، يا سفر او سفر معصيت است، بايد در سفر روزه بگيرد.
مسأله 1716 - مسافرت در ماه رمضان اشكال ندارد. ولى اگر براى فرار از روزه باشد بهتر سفر نكردن است.
مسألة 1717 - اگر غير روزه رمضان، روزه معين ديگرى بر انسان واجب باشد مثلا نذر كرده باشد روز معينى را روزه بگيرد، تا ناچار نشود، نمى تواند در آن روز مسافرت كند. و اگر در سفر باشد چنانچه ممكن است بايد قصد كند كه ده روز در جاى بماند و آن روز را روزه بگيرد.
مسأله 1718 - اگر نذر كند روزه بگيرد و روز آن معين نكند، مىتواند آن را در سفر بجا آورد. ولى چنانچه نذر كند كه روز معينى را در سفر روزه بگيرد بايد آن را در سفر بجا آورد. و نيز اگر نذر كند روز معينى را، چه مسافر باشد يا نباشد، روزه بگيرد، بايد آن روز را اگر چه مسافر باشد روزه بگيرد.
مسأله 1719 - مسافر مى تواند براى خواستن حاجت سه روز در مدينه طيبه روزه مستحبى بگيرد.
مسأله 1720 - كسى كه نمى داند روزه مسافر باطل است، اگر در سفر روزه بگيرد و در بين روز مسأئل را بفهمد، روزه اش باطل مى شود. و اگر تا مغرب نفهمد، روزه اش صحيح است.
مسأله 1721 - اگر فراموش كند كه مسافر است، يا فراموش كند كه روزه مسافر باطل است و در سفر روزه بگيرد روزه او باطل است.