مسأله 306 - اگر بعد از وضوء چيزى كه مانع از رسيدن آب است در اعضاء وضوء ببيند و نداند موقع وضوء بوده يا بعد پيدا شده، وضوى او صحيح است.
مسأله 307 - اگر بعد از وضوء شك كند چيزى كه مانع رسيدن آب است در اعضاء وضوء بوده يا نه، وضوء صحيح است. " احكام وضوء " مسأله 308 - كسى كه در كارهاى وضوء و شرائط آن مثل پاك بودن آب و غصبى نبودن آن خيلى شك مى كند بايد به شك خود اعتنا نكند.
مسأله 309 - اگر شك كند كه وضوى او باطل شده يا نه بنا مى گذارد كه وضوى او باقيست، ولى اگر بعد از بول استبراء نكرده و وضوء گرفته باشد و بعد از وضوء رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند بول است يا چيز ديگر وضوى او باطل است.
مسأله 310 - كسى كه شك دارد وضوء گرفته است يا نه بايد وضوء بگيرد.
مسأله 311 - كسى كه مى داند وضوء گرفته و حدثى هم از او سر زده، مثلا بول كرده اگر نداند كدام جلوتر بوده، چنانچه پيش از نماز است، بايد وضوء بگيرد، و اگر در بين نماز است بايد نماز را بشكند و وضوء بگيرد و اگر بعد از نماز است، نمازى كه خوانده صحيح است و براى نمازهاى بعد بايد وضوء بگيرد.
مسأله 312 - اگر بعد از وضوء يا در بين آن يقين كند كه بعضى جاها را نشسته يا مسح نكرده است، چنانچه رطوبت جاهايى كه پيش از آن است خشك شده بايد دوباره وضوء بگيرد و اگر خشك نشده بايد جايى را كه فراموش كرده و آنچه بعد از آن است بشويد يا مسح كند، و اگر در بين وضوء در شستن يا مسح كردن جايى شك كند بايد به همين دستور عمل نمايد.