شخص براى اتمام نماز بايد قصد ماندن ده روز در يكى از آنها را داشته باشد اما در شهرهاى بزرگ كه خارق عادت است، بايد قصد اقامت در يك محله داشت و به غير از صورت مذكور نماز شكسته است.
(مسأله 1256): در بلاد كبيره خارق العاده، شخص بايد در يك محله قصد اقامت كند (1) و در خارج محله حكم مسافر دارد و نمازش شكسته است.
(مسأله 1257): در بلاد كبيره حد ترخص نسبت به محله‌اى مى باشد كه مسافر قصد اقامت در آن محله كرده است (2) و اعتبار قصر يا اتمام نماز، داخل و يا خارج شدن از حد ترخص نسبت به آن محله است و ماندن در تردد سى روزه، حكم قصد اقامت ده روزه را دارد.
(مسأله 1258): هرگاه شخص در شهر محل اقامت خود قبل از ده روز و يا بعد از ده روز، از حد ترخص بيرون رود اگر در برگشتن باز قصد ده روز ماندن يا بيشتر را داشته باشد نمازش تمام است اگر چه رفت و آمد او بسيار (3) باشد و در غير اين صورت بايد جمع كند.
(مسأله 1259): اگر بطور مثال شخص از حد ترخص تا هفت فرسخ