(مسأله 708): اگر نمازگزار شيئ نجسى را با خود حمل كرده باشد مثل آنكه در جيب خود قرار داده باشد و يا به كمر خود بسته باشد و در حين نماز فراموش كرد و نماز خواند و وقت نماز هم باقى نمانده باشد بعيد نيست كه نمازش صحيح باشد و قضا بر او واجب نيست اگر چه مراعات احتياط اولى است.
(مسأله 709): پر حيوانى را كه شخص نمى داند از حلال گوشت است يا از حرام گوشت و همچنين در مورد استخوان، اگر با آن نماز بخواند بعيد نيست كه نماز خواندن با آن جايز باشد اگر چه احتياط در اجتناب است.
فصل دوم در احكام مربوط به نماز است و در آن شش باب است كه عبارتند از: 1 - اذان و اقامه 2 - نيت و حقيقت آن 3 - قيام واجب 4 - تكبيرة الاحرام و ادعيه مأثوره در تكبيرات 5 - شرايط قرائت 6 - ركوع و واجبات آن.
1 - اذان و اقامه اذان داراى چهار تكبير به لفظ: " الله أكبر "، و دو شهادت به توحيد به لفظ: " أشهد أن لا إله إلا الله "، و دو شهادت به رسالت به لفظ: " أشهد أن محمدا رسول الله "، و شش حى على كه دو تاى آن به لفظ: " حى على الصلاة "، و دو تاى آن به لفظ: " حى على الفلاح "، و دو تاى آن به لفظ: