او را به مقدار مسافت مى برد بايد نمازش را شكسته بخواند و اگر نداند كه به مقدار مسافت مى رود يا در رفتن مسافت شك داشته باشد، نمازش را تمام بخواند و بر او واجب نيست كه از متبوع خود سؤال كند (1) و بر متبوع نيز واجب نيست (2) كه مسافت را به او اعلام كند.
(مسأله 1263): مكارى و ملاح و قاصد و مانند اينها، اگر سه (3) سفر پشت سر هم بكنند كه در خلال آن در وطن يا در غير وطن ده روز به قصد اقامت (4) نمانند بايد نمازشان را تمام بخوانند (5) و مراد از سفر اين است كه از وطنش مثلا برود به اصفهان و بعد برود به كرمان و بعد برود به خراسان و بعد به وطنش برگردد كه اينها همه يك سفر است.
(مسأله 1264): شخص مىتواند دو وطن براى خود قرار دهد به اين صورت كه قصدش اين باشد كه بطور مثال مادام العمر شش ماه در كربلا بماند و شش ماه در نجف، و هر جا كه شش ماه ماند وطنش محسوب مىشود اما اگر قطع وطن كند، مثل آنكه قصد كند كه ديگر در كربلا نماند مگر اتفاقا به زيارت بيايد و در نجف مى ماند، اگر در كربلا ملكى دارد هر وقت كه به كربلا مى آيد احتياطا (6) نمازش را جمع كند.