نماز است هر چند حكم به صحت بى وجه نيست.
(مسأله 1032): در جميع صور مذكور با علم به كم بودن نماز بعد از نماز احتياط، يا در بين آن احوط (1) اعاده نماز است و اگر عمل به احتياط نمود و بعد شك كرد كه آيا موافق بود يا مخالف، نمازش صحيح است.
مبطلات نماز (مسأله 1033): قطع نمودن نماز در حال اختيار جايز نيست ولى با وجود ترس بر ضرر، مثل گرفتن غلامى كه فرار نمايد و كشتن مارى كه اراده نمازگزار كرده باشد، جايز است.
(مسأله 1034): اولين از مبطلات نماز حدثى است كه وضو يا غسل يا تيمم را باطل مى نمايد هر چند فراموش كرده باشد كه در نماز است يا بى اختيار صادر شده باشد، و همچنين نماز به هر فعلى كه صورت نماز را محو كند باطل مىشود و از اين قبيل است سكوت طويلى كه محو كننده صورت نماز باشد بلكه احوط (2) ترك فعل كثيرى است كه صورت نماز را محو مىكند و ليكن