و يا متبرعه فرقى نيست، و همچنين بين آنكه طفل حلال زاده باشد و يا حلال زاده نباشد نيز فرقى در حكم مسأله نمى باشد و در صورتى كه كه ممكن باشد كه زن مرضعه بدلى را براى خود بگيرد و يا دفع ضرر از طفل نمايد نمى تواند روزه خود را افطار كند و افرادى كه بايد روزه خود را افطار كنند در صورتى كه افطار نكنند روزه آنها باطل بوده (1) و در جائى كه نياز به قضا داشته باشد مسقط قضا نيست.
(مسأله 1371): در فرض مذكور در مسأله قبل در مورد صدقه دادن، صدقه بايد از مال مرضعه باشد.
زمان روزه ابتداء زمان روزه طلوع فجر دوم و فجر صادق است و آخر وقت آن بنا بر اقوى و احوط زمان بر طرف شدن حمره مشرقيه از بالاى سر انسان است و شخص بايد از ابتداء طلوع فجر از امورى كه خواهد آمد اجتناب نمايد مگر در مورد جماع، كه در صورتى كه فرصت كافى براى انجام غسل بعد از آن را نداشته باشد بايد آن را پيش از صبح ترك كند (2).