چه در قبل و چه در دبر، چه براى فاعل و چه براى مفعول هر چند مفعول مرد باشد، چه انزال بشود و چه نشود، و همچنين است در فرج حيوانات.
(مسأله 1399): محتلم شدن در روزه مبطل روزه نيست.
4 - دروغ بستن به خدا و پيغمبر (ص) و ائمه طاهرين (عليهم السلام)، كه مبطل روزه و موجب كفاره و قضا است و ليكن در هنگامى مبطل است كه بداند دروغ است و به يكى از آنها نسبت بدهد و هر گاه نداند كه دروغ است و نسبت بدهد ولى در واقع دروغ باشد، مبطل روزه نيست و موجب قضا و كفاره نمى شود.
(مسأله 1400): احوط (1) الحاق حضرت فاطمه (ع) به ديگر معصومين است هر چند اظهر عدم الحاق است.
(مسأله 1401): دروغ بستن به غير رسول خدا (ص) و ائمه طاهرين (عليهم السلام) مبطل روزه نيست و موجب قضا و كفاره نمى شود هر چند بر ساير انبياء و اوصياى ايشان (2) باشد.
5 - ارتماس در آب، كه مبطل (3) روزه و موجب قضا و كفاره مى باشد (4) و از فرو رفتن در آب و بلكه از فرو بردن سر در آب حاصل مىشود هر چند بدن يا موى سر بيرون از آب باشد و فرقى نيست ميان آنكه منافذ سر مسدود شود يا نشود و نيز ميان روزه مستحبى و واجب در مبطل بودن ارتماس فرقى نيست.