(مسأله 1239): اگر كسى در نظر داشته باشد كه در دهات و مزارع مدت مديدى بماند مثل چهار ماه و پنج ماه و امثال آن، و در هيچ يك اراده ماندن ده روز نداشته باشد و فاصله مجموع آنها به مقدار هشت فرسخ نباشد، بايد نماز را تمام بخواند و احوط (1) اضافه نمودن قصر بر آن است.
(مسأله 1240): داشتن بيشتر از دو وطن در يك زمان مشكل است و هر گاه شخص از وطن خود هجرت كند و ديگر قصد ماندن در آنجا را نداشته باشد و در آنجا ملكى داشته باشد هنگام بازگشت به آن مكان، احتياطا (2) نمازش را جمع كند مگر آنكه قصد اقامت بنمايد.
(مسأله 1241): اگر شخص بدون قصد مسافت، به دنبال فرارى رفت بايد تا هر جاى كه قصدش مسافت تا آن مكان است، نماز را تمام بخواند و وقتى كه از آنجا روانه شد، نمازش را شكسته بخواند و در مراجعت، گذشتن از حد ترخص هم شرط نيست.
(مسأله 1242): مسافر بايد قصد طى هشت فرسخ متصل، يا چهار فرسخ رفتن و چهار فرسخ برگشتن در طول يك روز (3) يا در يك شب به صورتى كه شبى فاصله نشود، را در سفر خود داشته باشد و هر گاه در بين چهار فرسخ، يك شب فاصله شود احتياط (4) در جمع بين قصر و اتمام است مگر آنكه قصد