3 - قيام واجب قيام در نماز واجب، خواه يوميه باشد و خواه غير يوميه، و در حال تكبيرة الاحرام و قيام متصل به ركوع كه آخرين جزء از قيام است (و آن زمانى است كه شخص از حالت قيام به ركوع مى رود)، و قيام در حال قرائت و تسبيحات اربعه و بعد از ركوع هر چند در حال ذكر مستحبى باشد، واجب است.
(مسأله 731): قيام در حال تكبيرة الاحرام و قيام متصل به ركوع از اركان نماز مى باشند و مراد از ركن در نماز، جزئى از نماز است كه ترك نمودن آن هر چند سهوا باشد، نماز را باطل مىكند و قيام در حال تكبيرة الاحرام شرط صحت نماز است و در نمازهاى واجب و مستحب، در موقع گفتن تكبيرة الاحرام در آنها غير از آنچه كه از اعمال مستحبى گذشت مستحب است به اين معنى كه مىتواند ترك قيام و آن عمل مستحب را نمايد نه اينكه آن عمل مستحبى را نشسته انجام دهد زيرا كه عمل هر چند مستحب است و ليكن قيام شرط در صحت آن است.
(مسأله 732): قيام ما بين وقف كلمات و آيات مازاد بر مقدار واجب مباح است (1).