احكام سجده سهو سهويات بر دو قسم است يا چيزى از نماز كم مىشود و يا زياد مىشود و بعدا كه به خاطر شخص نمازگزار مى آيد اگر ركن باشد ولى داخل ركن ديگرى نشده باشد بايد برگردد و آن را بجا آورد و اگر داخل ركن ديگرى شد نمازش باطل است و همچنين است اگر غير ركن باشد و محل آن باقى باشد كه بايد آن را بجا آورد و در اين صورت نمازش صحيح است، بلى بايد براى هر چه كه سهوا كم يا زياد شده باشد احتياطا سجده سهو را بجا آورد مگر در قضاى سجده و تشهد كه بايد ابتدا قضاى آنها را بجا آورد و سپس سجده سهو را انجام داد.
در شرايط زير بجا آوردن دو سجده سهو بر نمازگزار واجب مىشود.
الف - اگر در بين نماز سهوا و يا به گمان بيرون رفتن از نماز تكلم كرده باشد.
ب - اگر سهوا يك سجده يا تشهد اول را تا زمان رفتن به ركوع ترك كرده باشد.
ج - اگر چنانچه كه گذشت تشهد دوم را ترك كرده باشد.
د - اگر در غير موضع سلام و از روى فراموشى سلام نماز را گفته باشد.
ه - اگر در حال تشهد بين ركعت چهارم و پنجم شك كند.
(مسأله 950): سجده سهو در غير از موارد فوق واجب (1) نيست و