كه زكات به آن تعلق گرفته شده پيش از ضمان جايز نيست.
(مسأله 1544): اگر زكات به مالى تعلق گرفت و مالك آن از دنيا رفت بايد زكات از اصل مال خارج شود و اگر مقدارى از اصل تركه زائد باشد حق زكات نسبت به آن بر دين مقدم است.
(مسأله 1545): اخراج زكات از قيمت مال - و نه از عين مال - جايز است.
(مسأله 1546): زمان تعلق وجوب زكات در گندم و جو صدق اسم بر هر يك از آنها است و ظاهرا آن زمانى است كه دانه آنها رسيده باشد و در مويز زمان غوره شدن است (1) و در خرما بسر (زرد) شدن آن است و اگر كسى اخراج زكات را در گندم و جو از زمان پاك شدن آنها و در انگور از مويز شدن و در رطب از خرما شدن آن بدون داشتن عذرى به تأخير بياندازد ضامن است و ليكن تأخير آنها تا زمان تصفيه دانه و خشكانيدن مويز و خرما جايز است و تا اين زمان ضمانى بر شخصى تعلق نمى گيرد.
نصاب طلا و نقره هر يك از طلا و نقره دو نصاب دارند (2) كه نصاب اول طلا پانزده مثقال