احكام جباير جباير در اصطلاح چوبهايى هستند كه بوسيله آنها محل شكستگى را مى بندند، و اگر كسى در بعضى از اعضاى وضوى او قروح و جروح باشد مانند زخم شمشير و كارد و دمل و خراش و مانند آنها و يا آنكه در محل وضو شكستگى وجود داشته باشد و در روى هيچ يك جبيره يا مانند آن نباشد و از طرفى در صورت طهارت محل در اثر شستن و مسح آن متضرر نشود يا آنكه نجس شده باشد و بتواند آن را بدون ضرر (1) تطهير نمايد هر چند بوسيله آب حمام يا بر مصارفى براى گرم كردن آب و امثال آن متوقف باشد، بايد بر فرض قدرت داشتن بر انجام آنها محل را تطهير نمايد و سپس وضو بگيرد، ولى اگر جراحتى باشد كه به شستن آن متضرر شود، شستن آنچه كه از اطراف آن صحيح و سالم است كفايت مىكند، چه مسح نمودن بر محل جراحت ممكن باشد و چه نباشد هر چند در صورتى كه مسح نمودن ممكن باشد، احوط مسح نمودن (2) چنانچه در صورتى كه مسح نمودن ممكن نباشد احوط (3) آن است كه روى محل جراحت را
(١١٨)