باشد و يا آنكه بعد از خوردن چيزى باشد، بر او چيزى لازم نيست ولى اگر در وضوى نماز نافله و يا براى خنك شدن باشد و يا بيهوده مضمضه كند، قضاى آن لازم است (1).
(مسأله 1396): اگر هنگام استنشاق كردن آب به حلق وارد شود بر او چيزى نيست بلكه مفسد بودن آن ثابت نيست (2).
(مسأله 1397): مسواك كردن حتى با چوب تر جايز و بلكه سنت است مطلقا، و ليكن بايد مسواك را مادامى كه مسواك مى كنند از دهان بيرون نياورد و اگر بيرون آورد نبايد آب آن را فرو برد.
(مسأله 1398): ريختن دارو در احليل تا اينكه به جوف آن برسد (به داخل بدن برسد) جايز است و مفطر روزه نيست، و همچنين است ريختن دوا در جراحت به صورتى كه به جوف آن برسد و يا اينكه كسى را امر كند كه چيزى مانند نيزه را در شكم فرو برد و يا اينكه خود به اختيار خويش چنين بنمايد، و نيز همچنين است حكم چيزى در حين ريختن به صورتى كه به حلق وارد شود (3) و به جوف آن برسد (4).
3 - جماع، كه مفسد روزه است و نيز موجب قضا و كفاره مىشود مطلقا،