مجمع الرسائل (فارسي) - الشيخ محمد حسن النجفي ( صاحب الجواهر ) - الصفحة ٣٨٨
ميسر نشود كه اين عمل نيز باعث تمام نمودن نماز نمى شود (1).
(مسأله 1228): اگر شخص براى صيد كردن از روى تفريح و هوس، به سفر رود بايد نماز را تمام بخواند ولى اگر به جهت قوت عيال خود باشد بايد نماز خود را شكسته بخواند به كله هرگاه به جهت تجارت باشد نيز قصر، خالى از رجحان نيست و در اين صورت احوط جمع ميان قصر و اتمام است.
7 - آنكه از ديوار شهر يا قريه به حدى دور شود كه ديوار آنها پيدا نباشد و يا آنكه اذان شهر يا قريه را نشنود (2).
(مسأله 1229): در صداى مؤذن و چشم ناظر و گوش شنونده و وسعت بلد، مقدار متوسط معتبر مى باشد چنانچه در هوا، خالى بودن از شدت باد و سر و صدا معتبر است و هر گاه بيننده و يا ديوار و يا مؤذن و يا شنونده اى در كار نباشد بنا را بر تقديم و فرض وجود اينها بگذارد كه بر فرض بودن، حال او به چه صورت مى بود و به چه صورت نمى بود.
(مسأله 1230): در شرط مذكور، فرقى ميان رفتن و برگشتن، هر چند در حال برگشتن احوط جمع ميان قصر و اتمام است - و يا اينكه شخص نماز خود را به تأخير اندازد تا وارد منزل شود، نيست.

(1) محمد باقر شيرازى: حكم به تمام نخواندن نماز در سفرى كه علت تامه آن ترك واجب باشد، مشكل است.
(2) شيخ انصارى - محمد باقر شيرازى: احوط (+) مراعات هر دو امر است، هم رؤيت ديوار و هم شنيدن اذان.
(+) ميرزاى شيرازى - محمد كاظم طباطبائى: در صورت انفراد هر كدام و عدم امكان تأخير نماز، ميان قصر و اتمام جمع نمايد.
(٣٨٨)
مفاتيح البحث: الإحتياط (3)، الصيد (1)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 ... » »»
الفهرست