قصد اقامت و مانند آن از اسباب تمام بودن نماز را به همراه داشته باشد و يا در طول سفر عيال او همراه وى باشند.
5 - اينكه شخص از افراد خانه بدوش نباشد مانند كسانى كه در جميع اوقات در بيابانها بسر مى برند از قبيل اعراب باديه نشين و بعضى از ايلات، و يا آنكه سفر آنها سفر عمل و شغل نباشد كه به اسامى خاصى مثل مكارى و ساربان و هيزم كش و قاصد و ناخدا ناميده شده و يا تاجر صاحب صنعتى كه به منظور تجارت و صنعت (1) خود در گردش باشد و يا امثال آنها.
(مسأله 1223): اگر صاحب اعمال مذكور در مسأله قبل در غير عمل خود سفر كند مثل آنكه مكارى به زيارت و يا به سفر حج برود، بايد نماز خود را شكسته بخواند (2) و همچنين هرگاه حركت او در سفر زياد شود به حدى كه از عادت بيرون رود، نيز بايد نماز خود را قصر كند و احوط بجا آوردن نماز تمام بعد از قصر آن است.
(مسأله 1224): كسى كه براى انجام كار به سفر مى رود، در صورتى كه سفر را به عنوان شغل انتخاب كند، تمام خواندن نماز در سفر سوم بر او واجب است و در سفر دوم (3) نيز تمام نمايد گر چه احوط جمع ميان قصر و اتمام است